Szanowni rodzice,

w tym tygodniu tematem przewodnim w naszej nauce i zabawie będzie „ Gry i zabawy na podwórku.”

Zalety gier i zabaw dla dzieci na świeżym powietrzu

Zabawy na dworze są wyjątkowo korzystne dla dzieci. Zapewniają duĹźo ruchu – w dodatku na zewnątrz, a nie w ciasnym pomieszczeniu. Odpowiednia ilość promieni słonecznych oraz świeĹźego powietrza są niezwykle istotne dla zdrowego rozwoju. Dlatego pilnuj, aby Twój szkrab przedkładał zabawy na dworze nad gry komputerowe. Dzięki temu powinien:

• być mniej podatny na choroby (malec hartuje się dzięki regularnemu przebywaniu na zewnątrz),
• być weselszy (ruch wyzwala endorfiny),
• zachować odpowiednią masę ciała (nadwaga u dzieci jest często spowodowana siedzącym trybem Ĺźycia i brakiem ruchu),
• mieć zdrowe kości i zęby (dzięki odpowiedniej dawce witaminy D dostarczanej przez słońce).

Zabawy dla dzieci na dworze to nie tylko wartości związane bezpośrednio ze zdrowiem fizycznym i biologią. Zaznaczmy, Ĺźe podczas zabawy na świeĹźym powietrzu dziecko zazwyczaj spotyka wielu rówieśników. Samo przebywanie z osobami w podobnym wieku przynosi wiele zalet:

• umacniają się więzi społeczne smyka,
• dziecko uczy się współpracy i zdrowego współzawodnictwa,
• prawidłowo rozwija się psychika Nie czuje się on odseparowany od innych, ma kontakt z przyjaciółmi w róĹźnym wieku. To przygotowuje go do póĹşniejszego, dorosłego, Ĺźycia w społeczeństwie.

O tym koniecznie musisz pamiętać!

RóĹźnorodne gry i zabawy dla dzieci na dworze nie znają granic. Ĺťadna pora roku nie jest w stanie zakończyć tej rozrywki. W zimie na przykład królują lepienie bałwana i zjazd na sankach, a jesienią skakanie po kałuĹźach. W niniejszym artykule skupimy się jednak na uniwersalnych rozrywkach. Dzieci sięgają po nie najczęściej w okresie wiosenno-letnim, gdy pogoda jest wyjątkowo ładna. Jednak wiele z nich moĹźe przydać się takĹźe zimą czy jesienią.

Musisz jednak pamiętać o dwóch rzeczach!

Zanim brzdąc pobiegnie na zewnątrz bawić się w najlepsze jego ubiór musi być adekwatny do panującej pogody. Pamiętaj, by nie wypuszczać szkraba, jeśli warunki są wyjątkowo niekorzystne, np. podczas gradu, silnego wiatru czy duĹźego mrozu. Gdy pogoda jest jednak umiarkowana, nie ma Ĺźadnych przeciwskazań do zabawy dzieci na świeĹźym powietrzu.

Nie wszystkie gry na dworze nadają się dla dziecka w każdym wieku. Kilkulatek powinien bawić się pod pełną opieką dorosłych i raczej nie wchodzić samodzielnie np. do piaskownicy. Dobrze więc dobrać zabawy odpowiednio do umiejętności szkraba, tak aby jego przebywanie na zewnątrz było w pełni bezpieczne.

Przykładowe gry i zabawy dla dzieci na dworze

Zabawy na świeĹźym powietrzu podzieliliśmy na 5 róĹźnych kategorii, do kaĹźdej z nich dobierając po kilka przykładów. Gier oczywiście jest o wiele więcej – niemal tyle, ile samych dzieci i ich pomysłów.

Gry sportowe

1. Gry z wykorzystaniem piłki czy innych zabawek. Piłka noĹźna, siatkówka, koszykówka, ręczna – gry tego typu wymagają zazwyczaj boiska (nawet prowizorycznego, niewielkiego) i piłki. W wielu przypadkach nie trzeba nic więcej. Gwarantują za to dobrą i zdrową zabawę. Poza piłkami moĹźna wykorzystać specjalne, wielofunkcyjne zabawki. NaleĹźy do nich chociaĹźby Centrum Sportu marki Smily Play, które pozwala na rozegranie czterech róĹźnych gier.

2. Gry z wykorzystaniem skakanki lub gumy do skakania. Przyrządy te zapewniają nie tylko odpowiedni wysiłek fizyczny, ale takĹźe pozwalają na wiele wariantów gry. I tak brzdące mogą zarówno skakać na jednej nodze, jak i „lajkonikiem” czy „na krzyĹź”.

3. Gra w klasy albo tor przeszkód. Obie mogą mieć dwa podstawowe typy trudności. Gdy brzdąc jest mały, zabawy te będą proste, mało skomplikowane. Gdy jednak bardziej je rozbudujemy – do standardowej gry w klasy dołoĹźymy więcej cyfr, natomiast tor przeszkód będzie składać się z róĹźnych drzew, krzaków czy ławeczek – zabawa będzie prawdziwym wyzwaniem dla starszych dzieci.

4. Zawody w bieganiu, skakaniu, w pokonaniu toru przeszkód na czas… Warto urozmaicić kaĹźdą rozgrywkę i wprowadzić nieco zdrowej rywalizacji, która jeszcze bardziej zmotywuje dzieci do zabawy na świeĹźym powietrzu.

Popularne zabawy w większej grupie

5. W chowanego i berka moĹźna się bawić niemal w kaĹźdym miejscu. Wystarczy tylko znaleźć parę większych obiektów, zza których nie będzie widać dziecka, oraz nieco więcej przestrzeni. W obydwie zabawy powinno bawić się w miejscu oddalonym od drogi, po której jeĹźdżą samochody – wówczas gra będzie w pełni bezpieczna.

6. Baba Jaga patrzy i ciuciubabka. W obu przypadkach wystarczy niewielki skrawek ziemi (najlepiej pokrytej trawą). W przypadku ciuciubabki dziecko z zasłoniętymi oczami nie powinno mieć duĹźej odległości do pokonania. Tak samo patrząca „Baba Jaga” – musi znajdować się blisko pozostałych dzieci.

7. Poszukiwanie skarbów, gdzie skarbem moĹźe być niemal wszystko: czterolistna koniczynka, kolorowy kwiat, opadłe z drzewa liście, kasztany, Ĺźołędzie. Dzieci mogą teĹź się umówić, Ĺźe same coś wzajemnie przed sobą schowają, a następnie podzielą się na grupki. DruĹźyna, która pierwsza znajdzie skarb ukryty przez przeciwników, wygrywa!

Zabawy artystyczne i wspomagające rozwój motoryki małej

8. Puszczanie latawca to jednocześnie zabawa ruchowa, dzięki której dziecko moĹźe się wybiegać. Jeśli w dodatku samo zrobi albo udekoruje latawiec, to przećwiczy swoje zdolności manualne.

9. Lepienie babek, budowanie duĹźych zamków i tuneli czy nawet tworzenie małych figurek, jeśli budulec jest wyjątkowo lepki – dzieci uwielbiają zabawę z piaskiem. Dlatego warto zadbać o dostęp do piaskownicy. NaleĹźy tylko pilnować, aby w piasku nie znalazły się Ĺźadne zanieczyszczenia czy ostre przedmioty. No i by brzdąc nie próbował go jeść.

10.Rysowanie kredą po chodniku – tę zabawę na dworze dzieci uwielbiają od zawsze. Dlaczego? Mogą tworzyć to, co tylko podsunie im wyobraĹşnia! W dodatku nie są ograniczone przez niewielki rozmiar papieru.

11. Bańki mydlane, pękając, dostarczają maluchom niesamowitej frajdy! I nie ma znaczenia czy są to bańki małe, tworzone przez dmuchanie w specjalne kółeczko, czy teĹź duĹźe, które mogą być nawet wielkości dziecka.

12. Plecenie wianków lub bransoletek. Taką niecodzienną biĹźuterie moĹźna wykonać z róĹźnych roślin: mleczy, trawy, stokrotek, fiołków czy innych polnych kwiatów znajdujących się w okolicy.

Zabawa poza miastem

13. Zabawy dla dzieci na świeżym powietrzu to czasami po prostu wypady z rodziną. Wycieczka rowerowa na łono natury sama w sobie jest interesująca i zapewnia odpowiednią dawkę ruchu.

14. Po dotarciu w zaplanowane miejsce warto urządzić wspólny piknik! Odpowiedni posiłek po jeĹşdzie na rowerze jest bardzo waĹźny, aby nabrać sił na drogę powrotną. Podczas pikniku moĹźna wykorzystać inne gry, np. planszowe czy karciane, które umilą czas.

15. Biwakowanie. Jeśli pogoda na to pozwala, warto wybrać się na biwakowanie. Takie niecodzienne momenty zapadają mocno w pamięć smyka. Pola namiotowe są niezwykle popularne podczas cieplejszych dni. Często są też odwiedzane przez całe rodziny, dlatego maluch nie powinien narzekać na nudę.

Spokojna zabawa w ogrodzie

16. Czasami wolimy zostać z dzieckiem w okolicy domu, np. w ogrodzie. Wówczas moĹźemy zdecydować się na mniej wyczerpujące gry i zabawy, nadal jednak będąc na świeĹźym powietrzu. Kalambury to świetna i zabawna rozrywka, która w dodatku wspomaga proces myślenia.

17. Ciepło–zimno to nieco zmodyfikowana wersja szukania skarbów, w której jednak wyłącznie jedna osoba poszukuje ukrytego przedmiotu. Rodzina moĹźe sama się przekonać, kto będzie kreatywniejszy, jeśli chodzi o schowanie skarbu – dziecko czy rodzic?

18. Mafia to zabawa dla starszych dzieci, która wymaga przynajmniej 6–7 osób. Pozwala rozwinąć logiczne myślenie, a takĹźe uczy, jakich argumentów uĹźyć we własnej obronie, aby jak najdłuĹźej zostać w rozgrywce.

Zabawy dla dzieci na dworze powinny być zróĹźnicowane. Dzięki temu maluchy będą mogły zaĹźyć jeszcze więcej ruchu, zacieśnić więzi z rówieśnikami oraz nigdy się nie nudzić. Równie waĹźne jest, aby na pewnym etapie rozwoju nasze pociechy mogły juĹź same wybierać, w co będą chciały się bawić – mają w końcu róĹźne upodobania i doświadczenia. Warto teĹź zapewnić dzieciom aktywizujące akcesoria do zabawy, a takĹźe stawiać na pomysły samych maluchów. Kto wie, być moĹźe ich nieograniczona wyobraĹşnia stworzy całkiem nowe, ciekawe gry? Rodzic powinien teĹź dawać przykład i samemu zaangaĹźować się w zabawę lub ruch na świeĹźym powietrzu. Dzięki temu dziecko poczuje się zachęcone do częstszego wychodzenia na zewnątrz oraz przyzwyczai się do ruchu.

Oto kilka linków, które pomogą Państwu w zajęciach i zabawie z dziećmi.

http://www.img.blizej.info/przedszkole5.sokolka/scenariusz-2.pdf

https://www.danonki.pl/znajdź-zajęciegclid=EAIaIQobChMIjqKNhYWV6gIVyMCyCh3VOQijEAAYASAA

https://www.przedszkola.edu.pl/tagi/pedagogika_zabawy/

Życzę miłej nauki i zabawy.

Sylwia Kublik

W tym tygodniu tematem przewodnim w naszej nauce i zabawie będzie Święto Rodziców.

„Inspirowane przez przedszkole róĹźnorodne formy kontaktów i aktywnej współpracy między przedszkolem a rodziną dziecka są okazją do budowania wzajemnych pomostów i lepszych relacji między rodzicem a dzieckiem i nauczycielem. Stwarzają rodzicom moĹźliwość lepszego poznania swoich dzieci w sytuacjach niecodziennych oraz obserwacji ich na tle grupy rówieśniczej podczas zabawy czy pracy. Wspólne działania sprzyjają bliskości, wzajemnemu poznaniu i zrozumieniu potrzeb i postaw zarówno dzieci jak i dorosłych oraz integracji i aktywizacji grupy poprzez dążenie do realizacji wyznaczonych zadań. Spotkanie rodzinne „uczą’ rodziców bawić się z dziećmi i odczuwać płynącą z tego radość i satysfakcję, wzmacniają wiarę we własne moĹźliwości oraz przybliĹźają im róĹźne formy i metody pracy, stosowane przez nauczyciela w codziennej pracy z dzieckiem. Rodzice współdziałając z dziećmi w grach, konkursach i zabawach staję się ich równorzędnymi partnerami.

Oto kilka linków, które pomogą Państwu w zajęciach i zabawie z dziećmi.

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=Kocham+mam%C4%99+i+tat%C4%99+scenariusz+zaj%C4%99%C4%87+3-4

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&lei=lJzKXqLDO8SYkwXq2IbQCg&q=EduzabawyDzieńMamyiTaty

https://www.youtube.com/watch?v=zYkJUgCDdyc

https://www.youtube.com/watch?v=hjDKoBQYr7U

Oto kilka scenariuszy, które przybliżą Państwu to zagadnienie.

Zabawy z mamą i tatą - scenariusz zajęć

ZAJĘCIE INTEGRACYJNE Z RODZICAMI

TEMAT: „Zabawy z mama i tatą”- zabawy integracyjne, sprawnościowe i quizy.

CELE OGÓLNE:
- rozwijanie i wzmacnianie więzi emocjonalnej z matką i ojcem,
- kształtowanie więzi międzypokoleniowej,
- tworzenie klimatu bliskości, miłości i akceptacji,
- zachęcanie do wypowiedzi na temat swoich rodziców i nie tylko.

CELE OPERACYJNE:
- dziecko czerpie radość z czasu spędzonego wspólnie z bliskimi,
- potrafi aktywnie uczestniczyć w zabawie z rodzicami,
- potrafi ustawić się w kole,
- potrafi swobodnie improwizować,
- potrafi zilustrować ruchem oraz prostymi układami tanecznymi muzykę,
- potrafi reagować na przerwę w muzyce.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

I. ZABAWY INTEGRACYJNE I QUIZY:

1. „Dzieci – rodzice- witamy się wybraną częścią ciała” – zabawa integracyjna.
Dzieci i rodzice tańczą przy akompaniamencie muzyki. Na przerwę w muzyce i hasło „tworzymy pary” dzieci i rodzice dobierają się i witają się ze sobą np. rękami, nosami, czubkami butów, łokciami, policzkami.

2. „Znikające krzesełka” – zabawa integracyjna.
Gdy gra muzyka rodzie z dziećmi tańczą, gdy muzyka cichnie muszą zająć krzesełko. Przy każdej przerwie nauczyciel zabiera jedno krzesło. Na krzesełku siada rodzic, a na jego kolanach dziecko.

3. „Czy to dłonie mojej (mojego) mamy (taty)?”- zabawa.
Nauczycielka ustawia na dywanie pięć krzesełek i zaprasza pięć mam (tatusiów). Dzieciom mam (tatusiów) zasłania oczy, a mamy (tatusiów) zaprasza, aby zajęły (zajęli) dowolne miejsca na krzesełkach. Zadaniem dzieci jest rozpoznanie mamy (taty) po dłoniach.

4. „Czy znasz swoją mamę, swojego tatę?”- quiz.
- Jaki program telewizyjny ogląda twoja (twój) mama (tata) najczęściej?
- Jaki jest kolor oczu twojej (twojego) mamy (taty)?
- Jaką potrawę najbardziej lubi twoja (twój) mama (tata)?
- Ulubione zajęcie mojej (mojego) mamy (taty) to...?
- Jakie ciasto twoim zdaniem udaje się mamie najbardziej?
- Co twój tata robi najlepiej?
- Jak mama (tata) odpoczywa?
- W jakiej pracy domowej najczęściej pomagasz mamie (tacie)?

5. „Taniec na gazecie”- zabawa przy muzyce. Dowolna improwizacja rodziców i dzieci.

6. „RzeĹşbiarz”- zabawa integracyjna.
Rodzice są plasteliną, z której dzieci modelują róĹźne figury. Mogą być one stojące, siedzące lub leżące. Rodzice poddają się działaniu dzieci. Na zakończenie pracy dzieci nadają tytuł swojej rzeĹşbie.
lub ,,Ćwiczymy”- wybrane dziecko losuje karteczkę, na której napisane jest, jakie ćwiczenie ma wykonać cała grupa (karteczkę odczytuje dziecko lub rodzic dziecka).

7. „Doleć do rodzica” lub ,,Lecimy razem z rodzicami” – zabawa rozwijająca koncentrację uwagi. MoĹźna wybrać tylko kilka par, a póĹşniej je zmienić.
Nauczyciel wybiera rodzica i dziecko. Dziecko jest pilotem samolotu i ma zawiązane oczy, natomiast rodzic odgrywa rolę kapitana wieĹźy kontrolnej i za pomocą słów kieruje samolotem, aby pilot bezpiecznie wylądował na lotnisku przy swojej mamie.
Lub Dziecko ma zawiązane oczy, a rodzic trzymając je za ramiona kieruje dzieckiem- pilotem lecącym we mgle tak, aby bezpiecznie doleciało do celu. (wcześniej ustalone miejsce w sali).

II. ZABAWY SPRAWNOŚCIOWE I ZRĘCZNOŚCIOWE.

1. Tunel – rodzice tworzą tunel, który pokonują dzieci.

2. Rozrzucanie woreczka na przestrzeni – rodzic biegnąc do pachołka rozrzuca woreczki, dziecko je zbiera.

3. Tor przeszkód – zadaniem zawodników jest przewleczenie się przez obręcz, a następnie wrzucenie woreczka do kosza, obiegniecie pachołka

4. Taniec ,,Polka cygańska”- rodzic razem z dzieckiem tworzą parę i stają razem z innymi w kole. Maszerują przy muzyce, na zmianę kłaniają się sobie nawzajem i robią obrót w małym kółeczku, póĹşniej idą dalej i na zmianę w muzyce kłaniają się w inny sposób.

5. MasaĹźyk
Szliśmy razem na wycieczkę,
(otwartą dłonią uciskanie pleców)
z tyłu na plecach mieliśmy teczkę.
(rysowanie prostokąta na plecach)
Na niebie świeciło słoneczko,
(zataczanie niewielkich kół na ramionach)
a myśmy biegali w kółeczko.
(rysowanie kół na łopatkach)
Długą linę mama z tatą trzymali
(rysowanie wężyka wzdłuż kręgosłupa)
i wesoło na boki się kiwali.
(kiwanie głową osoby siedzącej przed nami)
Wolno szliśmy, szurając nogami
(otwartą dłonią uciskanie pleców, a następnie
głaskanie w dół i górę wzdłuĹź kręgosłupa)
a mama skakała wesoło za nami.
(dwoma palcami każdej ręki podskoki po plecach)
Wtem zaczął kropić deszczyk
(delikatne stukanie palcami po plecach)
i poczuliśmy wesoły dreszczyk.
(połaskotanie w pasie osoby siedzącej
przed nami)

Rodzinne zabawy, czyli mam prawo do rodziny i zabawy. Scenariusz zajęć otwartych z rodzicami

CELE OGÓLNE:
- Stwarzanie sytuacji zabawowych pozwalających na wypowiadanie się na temat spędzonego czasu ze swoją rodziną
- Stwarzanie sytuacji zabawowych wyzwalających radość ze wspólnej zabawy z mamą i tatą.
- Poznawanie wybranych praw wynikających z Konwencji Praw Dziecka
- Odczuwanie radości ze wspólnej zabawy w grupie oraz z rodzicami
- Przestrzeganie wybranych norm i zasad zachowań obowiązujących podczas wspólnej zabawy

CELE OPERACYJNE – DZIECKO:
-wypowiada się na temat treści utworu
- wie, Ĺźe wszyscy ludzie mają równe prawa ( do rodziny, zabawy)
- czerpie radość podczas wspólnych zabaw
- współdziała z rodzicem w zabawie, sytuacjach zadaniowych
- reaguje na słowne polecenie nauczyciela, sygnały dźwiękowe ( odgłosy zjawisk atmosferycznych)
- stosuje zwroty grzecznościowe
- przezwycięża nieśmiałość
- wyraĹźa za pomocą miny, gestu, słowa róĹźne uczucia, emocje
- orientuje się w schemacie własnego ciała
- wymienia członków rodzinny recytując krótki wiersz „ Rodzina”
 

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Zabawa na powitanie „Dzień, dzień dobry ”, „Obroty”- dzieci wraz z rodzicami tańczą w kole śpiewając piosenkę i wskazując prawą- lewą stronę ciała. (noga lewa- prawa)
2. Zabawa słuchowa „ Witam wszystkich którzy..... mają siostrę, brata, przyszli z mamą, tatą--- kto czuje się powitany macha ręką . – dzieci reagują na polecenia nauczyciela , koncentrują swoją uwagę.
3. Zabawa muzyczno – ruchowa „Przytul rodzica”- dzieci poruszają się po sali, na sygnał muzyczny witają się róĹźnymi częściami ciała z rodzicami np. noskami, plecami itp.
4. Słuchanie wiersza B. Formy pt „ Rodzinny spacer”- dzieci odpowiadają na pytania dotyczące treści wiersza, rozumieją, Ĺźe kaĹźde dziecko ma prawo spędzania czasu ze swoją rodziną oraz prawo do wspólnej zabawy. Dzieci wymieniają członków rodziny Kasi oraz wypowiadają się na temat co lubią robić z najbliĹźszymi.
5. Zabawa muzyczno- ruchowa „ Rodzinny spacerek” z gazetami- rodzice trzymają na kolanach gazetę natomiast dzieci poruszają się po sali śpiewając piosenkę „ Poszła Ola na spacerek”. Następnie reagują na sygnał dĹşwiękowy zjawisk atmosferycznych:
- deszcz - uderzanie palcami o gazetę
- wiatr - pocieranie gazety w dłoniach
- burza - darcie gazety
- kałuża - tupanie nogami po gazecie
6. Zabawa paluszkowa do wiersza „ Rodzinka”- ilustrowanie ruchem treści wiersza K. Sąsiadka. Dzieci siedząc rodzicom na kolanach recytują krótki wiersz ilustrując go ruchem.
„Ten pierwszy to nas dziadziuś, a obok babunia
Największy to tatuś, a przy nim mamunia.
A to jest dziecina mała tralala lala
A to moja rączka cała! Tralala la la”
7. „Kołysanka z rodzicami”- dzieci siedzą na kolanach rodziców i wraz z nimi kołyszą się do muzyki w prawo - lewo, do przodu - do tyłu, w górę - w dół
8. Zabawa muzyczna „Budujemy dom dla rodziców” - dzieci wspólnie z rodzicami budują dom z tekturowych paczek do wesołej muzyki.
9. Zabawa „ Zabawne minki”- dzieci za pomocą miny rozśmieszają swoich rodziców, którzy pompują balon.
9..Praca plastyczna „Jak się dzisiaj czujesz?”- dziecko wraz z rodzicami maluje flamastrami minkę ( wesołą - smutną ) na baloniku w oparciu o nastrój, który im towarzyszy w danej chwili 
10. Zabawa muzyczna na poĹźegnanie „ Szczęście złap” –dzieci śpiewają i ilustrują ruchem treść piosenki, czepią radość ze wspólnej zabawy z rodzicami.


ZAŁĄCZNIK

1. Wiersz pt „ Rodzinny spacer Kasi” – B. Formy

„ Mama, tata, ja i brat
Na spacer idziemy.
Nawet kiedy pada deszcz,
Wszyscy się śmiejemy.
Ze mną razem bawią się
Tata, brat i mama
Taka moja właśnie jest
Rodzinka kochana”
KaĹźde dziecko prawo ma
rodzinę mieć swoją
Wspólnie razem spędzać czas
Bawić się wesoło.

Pytania do wiersza:
- Z kim poszła na spacer dziewczynka Kasia ?
- Co lubi robić Kasia z rodzicami?
- Co robią wspólnie ,gdy pada deszcz?
- Do czego wszystkie dzieci mają prawo?
- Co lubicie robić razem z rodzicami?

PRACE PLASTYCZNE

https://www.google.com/searchq=Dzień+mamy+i+taty+prace+plastyczne+przedszkole&client=firefox

https://www.szkolneinspiracje.pl/10-pomyslow-na-prezent-z-okazji-dnia-matki/

ŝYCZĘ MIŁEJ NAUKI I ZABAWY.

Sylwia Kublik

W tym tygodniu tematem przewodnim w naszej nauce i zabawie będzie. „Moja miejscowość, mój region”

Oto kilka scenariuszy, które przybliżą Państwu to zagadnienie.

Wstęp:

Realizując treści regionalne przybliĹźamy dziecku środowisko z którym jest emocjonalnie związane.
Edukacja regionalna w niniejszym programie jest punktem wyjścia do rozwijania zainteresowań historycznych, związanych z regionem i tradycją rejonu Nawojowa, zgodnie z zasadą „ od bliskiego do dalekiego”.
Region Nawojowej jest bogaty w historię, zabytki, małą architekturę (kaplice, kapliczki), tradycje i zwyczaje, instytucje i miejsca użyteczności publicznej.
Najpierw dziecko poznaje to co jest mu najbliższe, stopniowo przechodząc do tego co nowe, obce, odległe.
NajbliĹźsze otoczenie jest dla dziecka jego małą ojczyzną, światem który jest waĹźny i stanowi podstawę systemu wartości. Dziecko w wieku przedszkolnym
uczy się przywiązania do własnej rodziny, miejscowości i tradycji. PóĹşniej te uczucia przekształcą się w dojrzałą postawę patriotyczną.
Podczas realizacji treści edukacji regionalnej dziecko ma możliwość samodzielnego odkrywania, doświadczania i badania.
Tak zdobyta wiedza ma wartość największą, jest pełniejsza i trwalsza, stanowi
zachętę do dalszych działań.
Edukacja regionalna powinna być realizowana od najmłodszych lat aby zapewnić systematyczny ciąg działań, zaspakajających naturalną ciekawość dziecka.
Dzieci mogą być pełnowartościowymi partnerami dorosłych w walce o zachowanie tradycji. Są przecieĹź dobrymi obserwatorami tego co się wokół nich dzieje. Trzeba dać im moĹźliwość, a wyrośnie pokolenie dbające o swoją „małą ojczyznę” i region.

Temat zajęć:  „Mapa Polski”- zapoznanie dzieci z mapą Polski, wskazanie gdzie znajduje się morze, a gdzie góry, a takĹźe określenie miejsca, w którym mieszkamy. „Nasze symbole”- przedstawienie flagi i godła Polski, nazwanie ich barw. „Nasza okolica”-ukazanie dzieciom pocztówek przedstawiających miejscowość w której mieszkają, odgadywanie miejsc znajdujących w okolicy. „Morze i góry”-zabawa ruchowa orientacyno-porządkowa z wykorzystaniem chusty Klanza. „Moje góry”-malowanie gór wg własnego pomysłu-wystawa prac.
 

Rodzaj zajęcia: dydaktyczne, ruchowe, plastyczne.

Cele główne:

- kształtowanie poczucia tożsamości narodowej i przynależności regionalnej
- kształtowanie postawy patriotycznej

Cele operacyjne:

Dziecko:

-umie: zgodnie uczestniczyć w zabawie, a takĹźe współpracować.

-wie: Ĺźe jest polakiem, mówi w języku polskim oraz jak nazywa się miejscowość oraz państwo w którym mieszka,

-potrafi: rozpoznać flagę i godło Polski; rozpoznać mapę oraz gdzie znajduje się na niej morze, a gdzie gór, namalować góry wg własnego pomysłu.

Metody pracy: czynnego działania, aktywizująca, eksponująca-ekspresyjna.

Formy pracy: grupowa, indywidualna.

Środki dydaktyczne: kartki, farby, pędzle, woda, mapa, godło i flaga Polski, pocztówki przedstawiające okolice, w której mieszkają dzieci, chusta Klanza, tamburyn.

Literatura: Według pomysłu nauczyciela.

Przebieg zajęć:

1. Krąg tematyczny: Moja rodzina.

2. Temat dnia: Nasze domy.

3. Cel ogólny: Rozwijanie umiejętności pracy w grupie.

4. Cele szczegółowe – dziecko:

• uwaĹźnie słucha opowiadanej opowiadania;
• odpowiada na pytania nauczyciela odnośnie wysłuchanego tekstu;
• uczestniczy w zabawach ruchowych;
• opisuje ilustracje;
• rozwija sprawność manualną;
• powtarza usłyszane dĹşwięki.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa powitalna: „Wszyscy są, witam Was”.

2. Wprowadzenie. Opowiadanie pt. „Kotek szuka domu”.

3. Rozmowa na temat opowiadania:

• dlaczego kotek szukał domu?
• co się stało z kotkiem, kiedy szukał domu?
• dlaczego dobrze jest mieć swój dom?

4. Oglądanie ilustracji przedstawiającej róĹźne domy. Wskazywanie, tego, który najbardziej przypomina własny dom. Uzasadnienie wyboru.

5. Zabawa ruchowa „Gdzie jest mój dom”.

6. Praca w grupach „Dom”. Dzieci w grupach tworzą domy wg podanego wzoru: z szarf oraz z patyczków.

8. Słuchanie odgłosów domowych, np. budzik, trzaskanie drzwiami.

9. Ćwiczenia artykulacyjne: „Co słychać w domu?”.

• trzaskanie drzwiami – trach, trach,
• stukanie garnków w kuchni – brzdęk, brzdęk,
• odkurzanie – wrr, wrr,
• kapanie wody z kranu- kap, kap itp.

7. Praca plastyczna „Nasz wspólny dom”. Praca w parach. Dzieci otrzymują wycięte z papieru figury geometryczne, które naklejają tak, aby powstał dom.

8. Wyjaśnienie przysłowia „Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej”.

9. Zabawa poĹźegnalna. Iskierka przyjaĹşni.

Miasto i wieś. Scenariusz zajęć

Temat zajęć: Miasto i wieś

Cele ogólne:
* liczenie w zakresie danego zbioru
* segregowanie wg danej cech
* utrwalanie pojęć: mniej, więcej, tyle samo

Cele operacyjne:
Dziecko:
* poprawnie przelicza i porównuje liczbę elementów w zbiorze                                                                  

Przebieg zajęcia:
1. Zabawa ruchowa „Cyferkowa powitanka”

2. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej - układanie w grupach pociętych obrazków wsi i miasta. Liczenie, z ilu części składają się poszczególne obrazki. Porównywanie wyglądu krajobrazu wiejskiego i miejskiego, wskazywanie róĹźnic.

3. Zabawa dydaktyczna „Kto mieszka na wsi, a kto w mieście?”
Segregowanie sylwet dzieci ze względu na ilość kropek na ubraniu.
Liczenie, gdzie mieszka więcej dzieci, na wsi czy w mieście, oraz ile dzieci więcej musiałoby zamieszkać w danym miejscu, aby w obu było ich po tyle samo.

4. Zabawa ruchowo-naśladowcza „Po trzy razy”
Dzieci wykonują czynności określone przez nauczyciela np. prawą/lewą nogą tupiemy trzy razy.

5. Praca indywidualna przy stolikach – łączenie w pary zbiorów o takiej samej liczbie elementów.

6. Podsumowanie zajęć: ocena aktywności dzieci i wykonanych prac.

Czarodziejskie morze - scenariusz zajęć dydaktycznych

Cele:
- kształtowanie warunków do wyraĹźania emocji ciałem
- zachęcanie do radosnej zabawy w grupie
- ćwiczenie umiejętności machania chustą jakby fale na morzu
- rozwijanie umiejętności odnajdywania róĹźnic na obrazkach
- rozwijanie ekspresji ruchowej przy uĹźyciu chusty animacyjnej
- ćwiczenie refleksu poprzez odpowiednie machanie chustą aby nie spadła piłka


Przebieg zajęć.
1. Powitanie dzieci. Nauczyciel włącza nagranie z szumem morza. Dzieci zamykają oczy i przez chwilkę wsłuchują się w dĹşwięki. W tym czasie prowadzący rozkłada po Sali muszelki i kamyki, morskie skarby. Muzyka zostaje wyciszona, dzieci rozglądają się dookoła. CóĹź się stało? To chyba morze wyrzuciło dla nas te niespodzianki. Muzyka ponownie zaczyna grać i dzieci zbierają muszelki po jednej zanoszą do wyznaczonego koszyka. Gdy wszystkie zostaną zebrane, wszyscy siadają w kółeczku na dywanie.

2. Rozmowa na temat zebranych przedmiotów – „Skarby z morza”.
Przykładowe pytania:
- Co to takiego?
- Skąd to się tu wzięło?
- Jak wygląda morze?
- Jakie ma być?
Dzieci przyglądają się obrazkom: morze spokojne i wzburzone. Jaka jest pomiędzy nimi róĹźnica?

3. Zabawy z chustą animacyjną.
Nauczyciel rozkłada chustę. Dzieci stają dookoła niej tak, aby kaĹźdy miał swoje miejsce. Wprowadzenie do zabawy: WyobraĹşcie sobie,  Ĺźe to jest morze, które wyrzuciło dla nas te skarby w postaci muszelek, kamyków. To moĹźe spokojnie falowało, tak jak my teraz, do dołu i do góry, powoli, nie ma wiatru jest cisza, tylko mewy w oddali moĹźna usłyszeć i delikatny szum (wszyscy wykonują te same ruchy, do dołu i do góry).

Inne wersje ćwiczenia:
- Zerwał się bardzo silny wiatr i przyszedł sztorm, fale uderzają mocno (bardzo szybkie ruchy chustą)
- Po falach skacze piłka, trzeba tak machać chustą, aby fale utrzymały piłkę, aby nie spadła na ziemie.
- Połowa dzieci staje po okręgu trzymając chustę, a druga grupka wchodzi pod nią i zamienia się w rybki. Teraz rybki śpią, leżą na dywanie a fale na nich. Gdy nauczyciel daje sygnał, rybki się budzą i podskakują tak, aby dotknąć nieba. Dzieci, które trzymają chustę, wspinają się na palce i jak najwyĹźej unoszą chustę, tworząc niebo. Następnie zamiana ról, te dzieci, które były rybkami trzymają teraz chustę, a reszta wchodzi pod nią.
- jedno dzieci wchodzi do otworu, który znajduje się na środku chusty a reszta faluje. Po chwili następuje zamiana i chętne dzieci po kolei wchodzą do środka.

4. Na zakończenie zajęć, dzieci pomagają poskładać chustę animacyjną. Kładą się na dywanie, zamykają oczy i raz jeszcze (aby się wyciszyć i odpocząć) wsłuchują się szum morza (włączone zostaje nagranie).

Podaję linki do stron –Prace plastyczne „POLSKA TO MOJA OJCZYZNA”

https://www.google.com/search?q=polska+to+moja+ojczyzna+prace+plastyczne+przedszkole&client=firefox-b-d

WIEŚ MOJA MAŁA OJCZYZNA

https://www.google.com/search?q=moja+wieś+moja+mała+ojczyzna&client=fire

MORZE NASZE MORZE

https://www.google.com/search?q=morze+nasze+morze+prace+plastyczne&client=firefox-b-d&s

LINKI DO FILMIKÓW I PIOSENEK

https://www.youtube.com/watch?v=-TrZcdmvG0Y

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

https://www.youtube.com/watch?v=Q6NNOPg4lhw

https://www.youtube.com/watch?v=HKiHrGivkqY

 LINKI – PREZENTACJE

https://www.youtube.com/watch?v=Xv7DNwMDoAM

https://www.youtube.com/watch?v=JPB6tA0U214

https://www.youtube.com/watch?v=jnV_yEm8G1U

 Zamieszczam równieĹź link do artykułu „Aktywne dziecko. Korzyści i przykłady zabaw na świeĹźym powietrzu”. Zachęcam Państwa do przeczytania.

Pozdrawiam. Życzę miłej nauki i zabawy z dziećmi.

Wychowawca Przedszkola Sylwia Kublik

W tym tygodniu tematem przewodnim w naszej nauce i zabawie będzie „Wiosna na wsi.”

Oto kilka scenariuszy, które przybliżą Państwu to zagadnienie.

Zwierzęta na wiejskim podwórku - scenariusz zajęć w grupie.

Cele ogólne:

• poznanie mieszkańców zagrody wiejskiej;
• poznanie odgłosów wydawanych przez zwierzęta wiejskie;
• usprawnianie narządów mowy;
• śpiewanie określonych sylab na znaną melodię;
• doskonalenie umiejętności tworzenia rymów do podanych wyrazów;
• wykonanie pracy plastycznej według instrukcji nauczyciela;

Cele operacyjne – dziecko:

• rozpoznaje i nazywa zwierzęta mieszkające na wsi;
• naśladuje odgłosy wydawane przez zwierzęta wiejskie;
• dopasowuje produkt do danego zwierzęcia;
• śpiewa daną piosenkę w odgłosach zwierząt;
• tworzy rymy do podanych wyrazów;
• wykonuje pracę plastyczną według instrukcji nauczyciela;
• dba o estetykę wykonywanej pracy;

Metody pracy:

• czynna;
• słowna;

Formy pracy:

• zbiorowa;
• indywidualna;

Pomoce dydaktyczne:

• bajeczka ortofoniczna; płyta CD z odgłosami zwierząt mieszkających na wsi; sylwety zwierząt: koń, krowa, kura, owca, świnia, kogut, kaczka, kot, pies; produkty: mleko, ser, jajka, wełna, szynka, piórko; obręcze; sylwety zwierząt: kura, kaczka, pies, kot, owca, krowa; kartoniki przedstawiające przedmioty: płotek, góra, głowa, bałwanek, balonik, taczka, bucik, malinka; kartoniki ze zwierzętami: kotek, kura, krowa, baranek, konik, kaczka, kogucik, świnka; torebki papierowe; elementy krowy; klej;

Przebieg zajęć

1. W zagrodzie Małgosi – bajeczka ortofoniczna.
Nauczyciel czyta treść bajeczki, a dzieci naśladują odgłosy zwierząt.
Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
Każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: hau, hau, hau.
Kotek miauczy: miau, miau, miau.
Kura gdacze: kod, ko, da.
Kaczka kwacze: kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: gę, gę, gę.
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: be, be, be.
Koza muczy: me, me, me.
Indor gulaga: gul, gul, gul.
Krowa ryczy: mu, mu, mu.
Konik parska: prr, prr, prr.
A pies warczy: wrr, wrr, wrr.
I tak gra orkiestra ta, aĹź  Małgosia jeść im da.

2. Co to za zwierzę? – zabawa słuchowo-naśladowcza.
Dzieci słuchają odgłosów zwierząt wiejskich nagranych na płytę CD. Rozpoznają je, wyszukują
i przypinają na tablicę ich sylwety oraz naśladują wydawane przez nie odgłosy.

3. Co nam dają zwierzęta? – zabawa dydaktyczna.
Dzieci losują z koszyka poszczególne produkty takie jak: mleko, ser, jajka, wełna, szynka, piórko. Rozpoznają je po dotyku, nazywają i odpowiadają na pytanie, od jakiego zwierzęcia pochodzi dany produkt.

4. Pieski do budy – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci – pieski poruszają się na czworakach w róĹźnych kierunkach, omijając obręcze – budy. Na hasło nauczyciela Pieski do budy – jak najszybciej muszą usiąść w najbliĹźszej  budzie. W kaĹźdej budzie nie moĹźe być więcej niĹź trzy pieski.

5. Piosenka zwierząt – zabawa naśladowcza.
Nauczyciel podnosi sylwetę danego zwierzątka – kura, kaczka, pies, kot, owca, krowa, a dzieci naśladują wydawane przez niego odgłosy. Następnie próbują zaśpiewać znaną piosenkę w języku zwierząt na melodię Panie Janie. Po zaśpiewaniu jakiegoś fragmentu nauczyciel podnosi sylwetę innego zwierzątka, a dzieci zaczynają śpiewać w odpowiednim dla niego języku.

6. Dopowiedz i zrób – zabawa z rymami.
Nauczyciel mówi zdania, których zakończenia – słowa do rymu – dopowiadają dzieci. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.
Powiedz: prosię i podrap się po … nosie.
Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… dłoń.
Powiedz: krowy i dotknij palcem … głowy.
Powiedz: króliczki i nadmij … policzki.
Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem …brzuszka.
Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, …trzy.

7. Rymowanki – dobieranie rymów.

SCENARIUSZ ZAJĘCIA PRZEPROWADZONEGO W GRUPIE DZIECI CZTEROLETNICH

Na podwórku Zosi – poznanie zwierząt z wiejskiej zagrody.

Cele ogólne: - poznanie zwierząt hodowanych w gospodarstwie domowym;
- rozwijanie umiejętności klasyfikowania.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- uważnie słucha opowiadania;
- wymienia zwierzęta hodowane na wsi;
- poprawnie wypowiada się na temat opowiadania;
- klasyfikuje zwierzęta według gatunku;
- ćwiczy pamięć wzrokowo – słuchową;
- reaguje na umówiony sygnał;
- rozpoznaje odgłosy zwierząt;
- rytmicznie porusza się przy muzyce;
- odczuwa radość i zadowolenie z wykonywanych zadań i zabaw.

Przebieg:

A. FAZA PRZYGOTOWAWCZA
Zaproszenie dzieci do zajęcia miejsca na dywanie w kole.
- przygotowanie sali: udekorowanie Sali zwierzętami z wiejskiej zagrody,
- wywietrzenie sali,
- nauczycielka wciela się w postać Kaczuszki Zosi
B. FAZA REALIZACJI
1.,,Powitanie” – zabawa integracyjna.
Wszyscy są, witam Was, zaczynamy już czas,
Jestem Ja, jesteś Ty, raz, dwa, trzy.
Przedstawienie pacynki-kaczuszki Zosi

2. Opowiadanie wizualizacyjne Na wsi.
Dzieci siedzą na dywanie z zamkniętymi oczami, a nauczyciel ( kaczuszka Zosia) opowiada
o wiejskiej zagrodzie.
Pytania:
• Gdzie zabrała Was kaczuszka Zosia?
• Jakie zwierzęta występowały w opowiadaniu?
• Jakie jeszcze znacie zwierzęta mieszkające na wsi?

3. ,,Kto mieszka na wsi?’’- ćwiczenia klasyfikacyjne.
Nauczycielka ( kaczuszka Zosia) pokazuje dzieciom przygotowaną zagrodę, na której brakuje zwierząt, a następnie wyjaśnia, iĹź zadaniem dziecka jest wylosowanie jednej sylwety zwierzątka, nazwanie zwierzęcia i połoĹźenie go do zagrody jeśli pasuje, a jeśli nie, wrzucenie go do pojemnika.

4. Naśladujemy odgłosy zwierząt – ćwiczenia dĹşwiękonaśladowcze. Nauczyciel ( kaczuszka Zosia)podnosi kolejno do góry obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka. Dzieci podają nazwę zwierzęcia przedstawionego na obrazku i naśladują odgłosy jakie wydaje np.: obrazek kury – dzieci mówią kura (nauczyciel pyta jaki odgłos wydaje?: dzieci ko, ko, ko.

5. Zabawa Zwierzęta do domu. Nauczyciel ( kaczuszka Zosia) dzieli dzieci na trzy grupy-zwierzęta: kotki, pieski, kury. KaĹźdą grupę oznacza inną maską. Dzieci – zwierzęta spacerują po sali-podwórku, wydając charakterystyczne dla zwierząt odgłosy. Na sygnał Nauczyciela-gospodarza wracają do domów- obrazków zawieszonych w poszczególnych miejscach w Sali.

6. ,, Co słychać na wsi”- zagadki słuchowe- rozpoznawanie odgłosów zwierząt- karta pracy.
Nauczycielka wyjaśnia dzieciom zadanie przy pomocy karty pracy, następnie rozdaje je dzieciom. W dalszej kolejności rozdaje dzieciom ołówki. Następnie nauczycielka puszcza
z płyty odgłosy zwierząt, zadaniem dzieci jest rozpoznanie odgłosu i otoczenie pętlą wybranej odpowiedzi na karcie.

7. ,,Kaczuszki”- zabawa taneczna przy muzyce.
Nauczycielka włącza muzykę z płyty i zaprasza dzieci i do wspólnej zabawy z jednoczesnym pokazywaniem określonych ruchów.
 

Wiosna w zagrodzie - zwierzęta hodowlane. Scenariusz zajęć przedszkolnych.

Temat kompleksowy: Wiosna w zagrodzie

Temat dnia: Zwierzęta hodowlane

Cele operacyjne:
• Dziecko poznaje i nazywa zwierzęta mieszkające na wsi,
• Dziecko rozwija zmysł słuchu, nazywa odgłosy zwierząt mieszkające na wsi,
• Dziecko reaguje na pauzę w muzyce,
• Dziecko usprawnia narządy artykulacyjne mowy naśladując głosy zwierząt,
• Dziecko usprawnia cięcie noĹźyczkami oraz składanie papieru na połowę tworząc pracę plastyczną,
• Dziecko wspomaga prawidłowy rozwój mowy wykonując ćwiczenia oddechowe,
Środki dydaktyczne: ilustracje przedstawiające obraz wsi, sylwety przedstawiające poszczególne gatunki zwierząt hodowlanych, odgłosy zwierząt na płycie CD, emblematy ze zwierzętami dla kaĹźdego dziecka (kura, gęś, kaczka), bębenek,

Przebieg zajęć
1. Rozpoczęcie zajęć, piosenka na powitanie,
„Witam wszystkich zgromadzonych oto tu w tej sali, zaraz wszyscy zatańczymy będziemy śpiewali, hej hop, hej hop, zabawmy się w piosence hej , hop, hej hop, podajmy sobie ręce”

2. Powitanie zgromadzonych dzieci, zabawa na dobry początek,
„Uśmiechnięty promyk słonka obudził mnie rano…” – zabawa na powitanie , taniec w kole z pokazywaniem i naśladowaniem czynności porannych.

3. Rozmowa wprowadzająca, nauczycielka prosi dzieci o wysłuchanie zagadki dźwiękowej zadaniem dzieci jest odgadnąć skąd pochodzą wysłuchane odgłosy.
Rozmowa kierowana przez nauczyciela: skąd pochodzą odgłosy? Jakie zwierzęta słyszeliście? Jak nazywa się miejsce gdzie można je usłyszeć?

4. „Idziemy dzisiaj na wieś” – taniec do muzyki, krokiem marszowym para za parą wspólny śpiew dzieci:
Idziemy dzisiaj na wieś(4x) na wsi fajnie jest,

5. „W gospodarstwie” nauczycielka czyta wierszyk Teresy Massalskiej, dzieci nazywają zwierzęta występujące w wierszyku, wyróĹźniamy zwierzęta hodowlane i wyjaśniamy co oznacza to pojęcie.

6. „Jakie to zwierzę” – nauczycielka przygotowuje zagadki wzrokowe które kryją sylwety wybranych zwierząt wiejskich, zadaniem dzieci jest nazwanie po odsłoniętych fragmentach poszczególnych zwierząt.

7. „Koniki” – zabawa ruchowa z elementami biegu, dzieci reagują na pauzę w muzyce, bieg z wysokim unoszeniem kolan, dwoje dzieci tworzy domek a dziecko konik wchodzi do środka na dĹşwięk bębenka koniki biegają po łące, na pauzę wracają do domku, w trakcie zabawy dzieci zamieniają się rolami,

8. „Kogo słyszysz?” – zabawa rozwijająca zmysł słuchu, nauczycielka prezentuje zagadki dĹşwiękowe zadaniem dzieci jest odgadnąć do kogo naleĹźy usłyszany głos

9. „Podwórkowe rozmowy” – dzieci siadają na krzesełkach w kręgu, nauczycielka wręcza dzieciom sylwety z mieszkańcami wsi są to: kura, gęś, kaczka, w trakcie zabawy kolejno wywoływane zwierzęta zamieniają się miejscami, podczas zamiany dzieci wykonują charakterystyczne odgłosy, kur: ko, ko, gęsi: gę, gę, kaczek: kwa, kwa.

10. „Zagubione jajka” – dzieci otrzymują sylwetę kury oraz po trzy jajka, zadaniem dzieci jest przeniesienie jaj za pomocą słomki w wyznaczone miejsce.

11. „Gdzie jest kurka?” nauczycielka prezentuje odgłos pluszanej zabawki, zadaniem dzieci jest wskazanie kierunku dĹşwięku który usłyszały.
12. Praca plastyczna - wesoła świnka, orgiami płaskie z koła, wycinamy przygotowane elementy, składamy koła według instrukcji nauczyciela, kleimy, prezentujemy prace w kąciku plastycznym.

13. Zakończenie zajęć, żegnamy się naśladując odgłosy zwierząt wiejskich.

W wiejskiej zagrodzie, zwierzęta i ich domy - scenariusz zajęć

Cele ogólne:

• Stwarzanie okazji do rozróĹźniania i nazywania zwierząt hodowlanych i ich domów.
• Aktywizowanie aparatu mowy poprzez zabawy dĹşwiękonaśladowcze.
• Kształtowanie umiejętności uwaĹźnego słuchania.
• Kształtowanie umiejętności naśladowania ruchów i czynności, rozwijanie sprawności ruchowej.
• Rozwijanie wraĹźliwości słuchowej i umiejętności odbierania muzyki.
• Stwarzanie okazji do inwencji twórczej dziecka.

Cele operacyjne – dziecko:

• rozpoznaje i nazywa zwierzęta mieszkające na wsi oraz miejsca, w których mieszkają;
• naśladuje odgłosy wydawane przez zwierzęta wiejskie;
• naśladuje ruchy i czynności;
• buduje z patyczków domek;
• doświadcza radości podczas wspólnej zabawy;
• porusza się przy muzyce.

Metody pracy:

• czynna: ćwiczenia ruchowe, zadania stawiane dzieciom
• oglądowa: pokaz ilustracje
• słowne: rozmowa, opowieść , objaśnienia

Formy pracy:

• zbiorowa, indywidualna

Pomoce: ilustracje zwierząt hodowlanych i ich domów

Przebieg zajęć

1. Wstęp: Powitanie dzieci: rymowanka z pokazywaniem.

Witam wszystkich Was w ten radosny czas,
jedną ręką pomachamy, jednym oczkiem pomrugamy,
teraz sobie podskoczymy i cichutko juĹź siedzimy.

2. Opowieść ruchowa wg pomysłu nauczycielki. Dzieci naśladują ruchy oraz odgłosy zwierząt. W czasie opowieści nauczycielka robi pauzy, by dzieci mogły same rozpoznawać, jakie odgłosami mówią zwierzątka.

Kogut obudził się najwcześniej. Przeciągnął się, ziewnął, rozprostował piórka, wyczyścił swój piękny czerwony grzebień na czubku głowy i wyszedł z kurnika. Słoneczko juĹź pięknie grzało. Kogut przeszedł się po podwórku, zajrzał to tu, to tam, po czym wskoczył na płot i zapiał: kukuryku. Kury obudziły się natychmiast, zaczęły wiercić się na grzędzie, znosząc jajka. Kłóciły się przy tym okropnie… na całe podwórko niosło się ich gdakanie: ko, ko, ko, ko. Nieopodal w stajni usłyszał tę kłótnię koń, zawołał kilka razy: ihaha. Wybiegł ze stajni i zaczął galopować: kląskanie. W chlewiku obudziły się świnki i jak to ze świnkami bywa od razu były głodne, wołały: kwi, kwi, kwi. Gdy zjadły, poszły wytaplać się w błocie. Z obory wychyliła łeb krowa i przywitała się ze świnkami: muuuu Całego gospodarstwa pilnował pies Burek, który, gdy tylko coś się działo, szczekał głośno: hau, hau, hau. AĹź do wieczora zwierzątka jadły, bawiły się na podwórku. A gdy słońce zachodziło, wróciły do swoich domków spać.

3. Gdzie kto mieszka ? – rozmowa przy ilustracjach. Próby nazywania domów i dopasowywania obrazków zwierząt.

• Kury, kogut – kurnik
• Świnki – chlew
• Koń – stajnia
• Krowa – obora
• Pies – buda

4. Budujemy domki dla zwierząt – zabawa konstrukcyjna. KaĹźde dziecko wybiera sobie dowolną figurkę zwierzątka oraz kilka plastikowych patyczków (np. z gry Patyczaki). Zadaniem dzieci jest zbudowanie domku dla swojego zwierzątka. Nauczyciel podczas zabawy pyta dzieci: Jakie masz zwierzątko? Jak się nazywa domek, który budujesz? Krótka zabawa tematyczna: wg pomysłów dzieci, wydawanie dĹşwięków zwierząt.

5. Idą kurki – zabawa do wierszyka (modyfikacja wierszyka M. Barańskiej „Idą mrówki” z „Wchodzi Stach na dach – 103 wierszyki i zabawy kształcące motorykę, koordynacje ruchową i ruchowo- słuchową”). Nauczyciel układa na dywanie z grubego sznurka duĹźe koło. Dzieci chodzą dookoła po sznurku powtarzając za nauczycielem wierszyk. Przy ostatnim wersie wymieniają nazwę domku i wskakują do środka koła.

Idą sobie kurki dróĹźką:
Pierwsza kurka tupie nóĹźką,
Druga kurka tupie nóĹźką,
Trzecia kurka tupie nóĹźką.
Potupały, potupały
I w kurniku się schowały.

Idą sobie świnki dróĹźką:
Pierwsza świnka tupie nóĹźką (…)
I w chlewiki się schowały. Itd.

Załączam linki do filmów” ZWIERZĘTA Z WIEJSKIEGO PODWÓRKA”

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

https://www.youtube.com/watch?v=1PD3jNhefUA

https://www.youtube.com/watch?v=v4R2rkylrc0

https://www.youtube.com/watch?v=hyPhZrWjbGA

LINKI DO PIOSENEK „ZWIERZETA NA WSI”

https://www.youtube.com/watch?v=30nw6AtuGiQ

https://www.youtube.com/watch?v=QPqALIknKwY

https://www.youtube.com/watch?v=n-LmEiu-kZQ

LINKI – „PRACE PLASTYCZNE”

https://www.google.com/search?q=wiosna+na+wsi+prace+plastyczne&tbm=isch&hl=

https://www.google.com/search?q=wiosna+na+wsi+prace+plastyczne+3-4+LATKI&tbm=isch&ved=

KARTY PRACY

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/WIEJSKA-ZAGRODA-KARTY-PRACY.pdf

ŝYCZĘ OWOCNEJ NAUKI I ZABAWY.

Wychowawca przedszkola Sylwia Kublik

Szanowni rodzice!

W związku ze zbliżającymi się obchodami Dnia Ziemi, w tym tygodniu przyjrzymy się bliżej aspektom ochrony naszej planety.

 Zachęcam Państwa do skorzystania z materiałów, które znajdziecie poniĹźej. Pomogą równieĹź Państwu w tym linki stron, które umoĹźliwią zapoznanie się z większą ilością materiału. Ostatnio w innej formie przesyłam materiały, (chodzi o zamieszczanie linków). Chodzi oto, abyście mogli Państwo korzystać z wielu Ĺşródeł, a jednocześnie zmniejszyć ilość informacji na stronie.

Dzień Ziemi obchodzimy  22 kwietnia(ang. Earth Day), znany teĹź jako Światowy Dzień Ziemi lub Międzynarodowy Dzień Ziemi – akcje prowadzone corocznie wiosną, których celem jest promowanie postaw proekologicznych w społeczeństwie. Organizatorzy Dnia Ziemi chcą uświadomić politykom i obywatelom, jak kruchy jest ekosystem planety ludzi. Na obchody składa się zwykle wiele wydarzeń organizowanych przez róĹźnorodne instytucje.

Dzień Ziemi obchodzony jest w momencie równonocy wiosennej na półkuli północnej, czyli w dniu równonocy jesiennej na półkuli południowej. Ten dzień wyróĹźnia się tym, Ĺźe na całej planecie dzień trwa tyle samo, co noc. Równonoc wiosenna w staroĹźytnych kulturach rolniczych wiązała się ze świętem rodzącego się Ĺźycia. Współcześnie podkreśla się, Ĺźe jest to dzień swoistej równowagi mogącej pomóc w odrzuceniu wzajemnych róĹźnic między ludĹşmi odmiennych ras i religii. NiezaleĹźnie od wyznawanej wiary czy przynaleĹźności etnicznej, wszyscy przedstawiciele Homo sapiens dzielą między siebie tę samą planetę, która - według organizatorów Dnia Ziemi - jest naszym wspólnym dobrem.

Zachęcam Państwa do skorzystania z kilku scenariuszy na temat naszego środowiska.

Ochrony środowiska dziecko powinno się uczyć od najmłodszych lat. Po co? Chodzi nie tylko o to, aby nauczyło się odróĹźniać pojemniki na plastik od tych na papier. Przede wszystkim chodzi o to, aby wyrosło na wraĹźliwego, odpowiedzialnego człowieka. Zastanawiasz się: „Ale po co dziecku ekologia?”. OdpowiedĹş jest złoĹźona. Po pierwsze, jeśli juĹź od najmłodszych lat twoje dziecko będzie wzrastało w szacunku dla przyrody, najpewniej opieka nad zwierzętami, segregowanie śmieci czy zakręcanie wody podczas mycia zębów będzie dla niego czymś zupełnie naturalnym. Po drugie, Ĺźycie w zgodzie z naturą ma mnóstwo pozytywnych „efektów ubocznych”. Prawdziwemu ekologowi nie brakuje przecieĹź poczucia odpowiedzialności i empatii. Umie bronić swojego zdania i zawsze dba o sprawy, które są dla niego waĹźne. Nie pozwala, aby ktoś myślał albo decydował za niego. Same zalety, prawda? Jeśli zatem jesteś juĹź przekonana o tym, Ĺźe warto, spróbuj teraz wychować dziecko na takiego człowieka.

Nauka ekologii: bądź wzorem dla dziecka

Chcesz, by twoje dziecko szanowało przyrodę? Sama musisz ją szanować.

• Ucz wraĹźliwości. To absolutna podstawa ekologicznego wychowania. Dziecko, które potrafi przejąć się cudzym losem i współczuć innym, automatycznie przyjmuje za oczywiste, Ĺźe słabsi od niego potrzebują opieki. Do tego odkrywa, Ĺźe choć samo jeszcze jest małe, moĹźe np. dokarmiać zimą ptaki czy opiekować się bezdomnymi kotami – albo po prostu wielkodusznie ocalić pająkowi Ĺźycie.
• Zaszczep empatię. Dziecko ma prawo do eksperymentów, to prawda. Ale skoro nie pozwalasz mu w ramach prac badawczych ciągnąć cię za włosy ani kopać pani w autobusie, nie aprobuj takĹźe rozdeptywania ślimaków albo łamania gałęzi drzew. Ucząc dziecko, Ĺźe zwierzęta i rośliny równieĹź mają swoją wraĹźliwość, jednocześnie uczysz je bycia odpowiedzialnym za słabszych.
• Nie strasz. Nie rozwlekaj się nad wizją zalewających nasze domy śmieci. Lepiej opowiadaj dziecku o świecie jako pięknym i przyjaznym dla nas miejscu, o które trzeba dbać tak samo jak o własny przytulny pokoik.
• BądĹş konsekwentna. Gdy zawiesisz karmnik dla ptaków za oknem dziecka, nie zapomnij sypać tam okruszków. JeĹźeli zasadzicie w ogrodzie sadzonkę, dołóĹź starań, aby wyrosła na silne i zdrowe drzewo. Dziecko, widząc, Ĺźe naprawdę angaĹźujesz się w swoje działania, uczy się systematyczności.
• Dawaj przykład. Pamiętaj, Ĺźe Ĺźadne twoje upomnienia ani rady nie pomogą, jeśli dziecko nie będzie widziało, Ĺźe ty teĹź dbasz o środowisko. Dlatego wyłączaj światło, a na zakupy noś ze sobą torby wielorazowego uĹźytku. Wyłączaj komputer i wyjmuj z kontaktu nieuĹźywaną ładowarkę do komórki. I ostatnie, ale wcale nie najmniej waĹźne: nie piszcz ze zgrozą na widok Ĺźaby albo pająka na ścianie. MoĹźesz w ten sposób zarazić swoim strachem dziecko.

SCENARIUSZE, PIOSENKI I PRACE PLASTYCZNE ( przesyłam linki, które mam nadzieję pomogą Państwu w pracy z dziećmi. Ziemia to wspaniała planeta, pełna zieleni, pięknych roślin i zwierząt. Mamy wiele szczęścia zamieszkując tę wspaniałą „zieloną wyspę”. Warto uświadamiać to dzieciom w kaĹźdym wieku na przykład za pomocą piosenki:i)   https://miastodzieci.pl/piosenki/wiosenne-porzadki-2/  https://miastodzieci.pl/piosenki/ziemia-wyspa-zielona/

DZIECKIEM BĄDŹ, CZYLI ZABAWY NA DZIEŃ ZIEMI

https://www.dzieckiembadz.pl/2017/04/zabawy-na-dzien-ziemi-earth-day.html

„Jestem przyjacielem przyrody”- zapoznanie dzieci z problematyką ochrony środowiska.  Scenariusz zajęć.

Cele ogólne:
- zapoznanie dzieci z niebezpieczeństwami zagrażającymi środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka

- budzenie wrażliwości na piękno przyrody zachęcenie dzieci do dbania o czystość środowiska

- wzmocnienie więzi ze środowiskiem przyrodniczym
- wzbogacenie słownika dziecka
                           
Cele operacyjne:
Dziecko:
- zna niebezpieczeństwa grożące środowisku ze strony człowieka
- rozumie znaczenie ochrony przyrody
- potrafi posegregować odpady do odpowiednich pojemników
- wie jak dzieci mogą chronić przyrodę

Przebieg zajęć:

1.Wysłuchanie wiersza G.Koby „Rzeczka” ilustrowanego ilustracją i emblematami.
Była sobie książeczka,
a w tej książeczce płynęła rzeczka.
Taka malutka,srebrzysta biała,
aż tu nagle oniemiała.
Stanęły nad brzegiem
dzieci niegrzeczne
i zabrudziły całą rzeczkę.
Powrzucały wszystko, co miały
i do kąpieli się rozebrały.
A rzeczka na to:
-Nie lubię bardzo
gdy ktoś mnie zaśmieca!
Wszystkim takim
wymierzam karę
i kąpać się im
nie pozwalam wcale!
Kiedy dzieci to usłyszały
nagle wszystkie posmutniały.
-Nie będziemy już więcej
wrzucać śmieci !
Zaczniemy ostrzegać
niegrzeczne dzieci!
Jutro nad twoim brzegiem
tabliczkę postawimy:
BĄDŹ PRZYJACIELEM PRZYRODY
I NIE ZAŚMIECAJ WODY!!!

2.Rozmowa na temat treści wiersza
- kto przyszedł nad rzekę;
co zrobiły dzieci;
co powiedziała rzeka;
co dzieci obiecały rzece;
jak dzieci mogą dbać o środowisko;
(Usunięcie z ilustracji emblematów „śmieci” przez chętne dzieci)


3.Rozmowa z dziećmi na temat zachowania się w lasach, parkach, nad rzekami, – aby były czyste.
Co należy robić ze śmieciami takimi jak: papiery, butelki itp.?
Dlaczego należy dbać o nasze środowisko?
Co powinniśmy zrobić, aby wszyscy ludzie pamiętali o tym, ażeby nie zaśmiecać, nie niszczyć naszego środowiska?

4.Zabawa dydaktyczna „Sprzątamy las”.
Na podłodze rozłoĹźone są róĹźne pudełka ,butelki, gazety, plastikowe torebki itp. Oraz pojemniki z napisami: makulatura, plastik, szkło. Dzieci oglądają porozrzucane śmieci, omawiają, z czego są zrobione. N. pokazuje dzieciom pojemniki na odpady i wspólnie z dziećmi ustala, co powinno znaleźć się w kaĹźdym koszu. Przy muzyce dzieci spacerują po całej sali i „sprzątają las”- zbierając i segregując śmieci do pojemników.

5.Po zakończeniu zabawy nauczycielka rozdaje dzieciom dyplomy „Przyjaciela przyrody”

6.Wykonanie przy pomocy rodziców „Śmieciojadka” -kosza na śmieci

ZACHĘCAM  DO PRZECZYTANIA WIERSZA DZIECIOM

"Przyjaciel przyrody" A.Widzowska

SCENARIUSZ

Jestem straĹźnikiem przyrody – wyklejanie kosza na śmieci .

Cele:
- rozwijanie poczucia odpowiedzialności za czystość otoczenia
- uwrażliwianie na utrzymywanie porządku oraz segregację śmieci
- kształtowanie umiejętności wypowiadania się na tle grupy
- wzbogacenie poczucia własnej wartości poprzez samodzielne wyklejenie kosza na śmieci
- ćwiczenia palców poprzez wydzieranie kawałka gazety z duĹźej powierzchni kartki
- zwracanie uwagi na uprzątnięcie miejsca pracy, pozostawienie porządku.

Przebieg zajęć.
1. Na powitanie zabawa złap woreczek i powiedz swoje imię.
Dzieci siedzą w kole nauczyciel rzuca woreczek do dziecka i mówi:
Witaj….. (imię) jak się masz? Cieszymy się Ĺźe jesteś tu. Dziecko podaje woreczek dalej, mówi to samo zdanie.

2. „Wiem do którego kosza”
Nauczyciel rozrzuca po sali śmieci: pomięte kartki papieru, papierki po cukierkach, stare gazety, plastikowe butelki, pudełeczko po śmietanie, reklamówki, szklana butelka, słoiczki, puszka po napoju, puszka po groszku konserwowym.

 Na środku stoją trzy pudełka na papier, plastik i szkło, oraz jeden worek na puszki. Podczas gry na janczarach dzieci zbierają rozrzucone przez nauczyciela śmieci do worka.

3. Omówienie do którego kosza, jaki rodzaj śmieci wrzucamy. Rozmowa na temat potrzeby segregacji śmieci. KaĹźde dziecko odchodzi do worka, wyciąga jedną rzecz i wrzuca ją do właściwego pudełka.

4. Praca plastyczna „Radosny kosz”.
Wyklejenie kosza na śmieci ścinkami kolorowego papieru. KaĹźde dziecko otrzymuje kontur kosza na śmieci i wypełnia wyklejając  go kolorowymi ścinkami papieru. Gdy juĹź cały będzie wyklejony, dzieci przykleją oczy i uśmiech. Po skończonej pracy, kaĹźdy porządkuje swoje miejsce pracy.

Wystawa pod tytułem „Mój radosny kosz”.

Przesyłam linki, które pomogą w doborze prac plastycznych

https://www.google.com/search?q=dbamy+o+środowisko+prace+plastyczne&client=firefox-b-d&source=lnms&tbm=i

https://www.google.com/search?q=dzień+ziemi+prace+plastyczne+przedszkole&client=fire

https://www.google.com/search?q=ekologia+w+przedszkolu+prace+plastyczne&client=firefox-b-d&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwipprvm

Rozwój przez zabawę w wieku 3-5 lat

ttps://dziecisawazne.pl/jak-wspomagac-rozwoj-dziecka-zabawy-w-wieku-3-5 lat

POZDRAWIAM I ŝYCZĘ OWOCNEJ NAUKI I ZABAWY!!

     Po krótkim wypoczynku wracamy do  pracy. Zachęcam państwa do dalszych ćwiczeń z dziećmi, aby program wychowania przedszkolnego był kontynuowany. Na resztę tygodnia przesyłam kilka pomysłów do pracy z dzieckiem. Podaję kilka linków aby mogli Państwo  skorzystać z ciekawych stron przedszkolnych.

Wiosenne zabawy i inspiracje

Wiosenne zabawy, eksperymenty i inspiracje do wspólnych aktywności z pewnością wspaniale wypełnią Wam wolny czas. Z kaĹźdym dniem będzie więcej słońca i okazji do zabaw nie tylko w domu, ale równieĹź na powietrzu.

           Dziś mam dla Was  zestawienie z wiosennymi zabawami i pracami plastycznymi. KaĹźdy pomysł krótko opisałam, a jeśli Was zainteresuje, to zachęcam do zabawy.

Zabawa w sekrety

          Ciekaw jestem kto z Was pamięta zabawę w sekrety, widoczki lub aniołki? Choć w róĹźnych rejonach Polski zabawa nazywa się inaczej, to zamysł jest taki sam. Wystarczyło czasem znaleźć na podwórku kawałek szkła i juĹź był pretekst do zabawy i stworzenia sekretu.

         Trzeba było wykopać w ziemi dołek, ułoĹźyć w nim swoje znalezione skarby, przykryć szkiełkiem i zakopać. NajwaĹźniejszym elementem zabawy oprócz tworzenia cudnych kompozycji było, aby ukryty skarb zachować w tajemnicy i zapamiętać jego miejsce. Sekrety pokazywało się koleĹźankom w wielkiej tajemnicy. KaĹźdego dnia moĹźna było przyjść odszukać swój sekret i podziwiać ukryte skarby natury.

Ĺťonkile z papilotek

         Ĺťonkile z papilotek to prosty pomysł na pracę plastyczna dla dzieci. Do wykonania pracy potrzebna jest kartka papieru, dwie Ĺźółte papilotki, kawałek Ĺźółtej i zielonej bibuły, noĹźyczki i klej.

        Z dwóch papilotek wycinamy kształt kwiatu Ĺťonkila, z bibuły skręcamy łodygi i wycinamy trawę oraz liście, a na koniec przyklejamy wszystko na kratkę.

Bociany z gliny

            Bociany z gliny samoutwardzalnej, to doskonały pomysł na efektowne i wiosenne prace plastyczne. https://mojedziecikreatywnie.pl/2018/04/bociany-praca-plastyczna-z-gliny/

Kwiaty Bzu z popcornu

             Kwiecień i Maj to cudny przepełniony zapachami miesiąc. Kwitnące kwiaty Bzu zawsze wprawiają mnie w dobry nastrój. Zobaczcie jak łatwo moĹźemy je wykonać na kartce Do wykonania pracy potrzebujecie: kartkę A4 najlepiej techniczną, klej wikol lub magic, pędzle, farby, zielony papier lub bibułę na liście i popcorn. formie przestrzennej 3D wykorzystując do tego popcorn.

Popcorn moĹźna kupić gotowy lub zrobić samodzielnie najlepiej bez tłuszczu, będzie się lepiej przyklejał. Najpierw dzieci rysują i wycinają liście zginając je wzdłuĹź na pół. Liście przyklejamy do gałązek, tak aby fragmentami odstawały od kartki tworząc przestrzenną pracę plastyczną.

Następnie malujemy kartkę klejem i przyklejamy gęsto obok siebie ziarna popcornu. Jeśli chcemy, aby kwiaty były bardziej wypukłe moĹźemy poprzyklejać kolejne ziarenka jedno na drugim. Po wyschnięciu wszystko będzie się ładnie trzymać. My byliśmy trochę ograniczeni czasem, dlatego nasz Bez nie jest tak mocno gęsty i przestrzenny, wszystko zaleĹźy od inwencji twórczej młodych artystów.

Po wyschnięciu malujemy popcornowe kwiaty Bzu na biało lub fioletowo w zaleĹźności od wyboru małych artystów.

https://mojedziecikreatywnie.pl/2016/05/bez-z-popcornu/

Bocian z papierowego talerzyka

             Do wykonania bocianów potrzebujemy tekturowe talerzyki, czerwony papier, biały papier, oraz czarną i białą bibułę, noĹźyczki i klej.https://mojedziecikreatywnie.pl/2014/03/bociany/  - link do strony ze zdjęciem bociana

    Ptaki z rolek

             Rolki to jeden z bardziej inspirujących materiałów, który często wykorzystuje się w róĹźnych pracach plastycznych. MoĹźecie wspólnie z dziećmi wykonać z rolek na przykład bocian lub inne nasze polskie ptaki.

Barwienie kwiatów – eksperyment

                Nasz kolejny eksperyment przyrodniczy, tym razem przeprowadzony juĹź w wiosennym klimacie. Postanowiliśmy zabarwić białe tulipany. Moi chłopcy uwielbiają takie aktywności i odkrywanie świata poprzez doświadczenia. Efekty naszej zabawy moĹźecie zobaczyć na filmie wystarczy kliknąć na zdjęcie lub tytuł i przeczytasz etapy eksperymentu krok po kroku.

https://mojedziecikreatywnie.pl/2016/03/jak-zabarwic-kwiaty/link do strony jak wykonać eksperyment.

MOJE  DZIECKO KREATYWNIE - https://mojedziecikreatywnie.pl/ zachęcam.

ZAŁĄCZAM LINKI DO SCENARIUSZY I ZABAW

https://www.przedszkola.edu.pl/na-wiosennej-lace---scenariusz-zajec-ruchowych-w-ogrodzie-przed

https://bajkowamoda.pl/wiosenne-zabawy-i-gry-dla-dzieci-czesc-druga#

https://polki.pl/rodzina/dziecko,5-aktywnych-zabaw-na-wiosne,10081689,artykul.html

Drodzy rodzice w kolejnym tygodniu przerwy wysyłam kolejna partię zajęć do zabawy i nauki z dziećmi.

Zaznaczam, Ĺźe są to materiały zaadoptowane z innych Ĺşródeł, i są do wykorzystania dla chętnych.

         SCENARIUSZE ZAJĘĆ

GRUPA WIEKOWA: 3/4 latki

TEMAT ZAJĘĆ: „Wielkanocne opowiastki” – rozmawia w oparciu o opowiadanie                   

CELE OGÓLNE:

• Doskonalenie koordynacji wzrokowo – ruchowej,
• Doskonalenie umiejętności wypowiadania się na temat wysłuchanego opowiadania
• Kultywowanie tradycji (przygotowanie koszyka), zwyczajów rodzinnych związanych ze świętami Wielkanocny,
• Wzbogacanie wiedzy odnośnie Świąt Wielkanocnych,
• Doskonalenie umiejętności wypowiadania się prostymi zdaniami,
• Wzmacnianie więzi rodzinnych, zachęcanie do pomagania w przygotowaniach świątecznych,

CELE SZCZEGÓŁOWE:

dziecko:

• Wypowiada się na temat wysłuchanego opowiadania
• Dzieli się na temat wydarzeń z Ĺźycia rodziny,
• Odwzorowuje ruchy przedstawione przez nauczycielkę,
• Potrafi wskazać produkty potrzebne do koszyka wielkanocnego,

• ilustracje
• przedmioty potrzebne do koszyczka,
• kolorowe naklejki z pisankami do zabawy ruchowej

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Przywitanie się z dziećmi – zabawa integracyjna

Wszyscy są, witam Was.

Zaczynamy, juĹź czas.

Jestem ja, jesteś Ty

RAZ, DWA, TRZY!!!

2. Wysłuchanie przez dzieci opowiadania   . Odpowiadanie na pytania dotyczące wysłuchanego tekstu.

W przedświąteczny sobotni poranek Ania wstała bardzo wcześnie. Kiedy zeszła na dół czuła w domu dzieje są coś niezwykłego.

– Co mogło dziać się w domu?

Zajrzał do pokoju. Panowała tam niesamowita krzątanina. Domownicy, mama, tata i jej dwaj starsi bracia byli czymś bardzo przejęci i nie zwracali uwagi na małą Anię. MoĹźe o mnie zapomnieli pomyślała dziewczynka. Ania patrzyła co robi jej rodzina mama piekła w kuchni pyszne babki i mazurki, jej bracia pomagali tacie w sprzątaniu domu, tylko mała Ania nic nie robiła. Ale gdy zobaczyła ją mama zaprosiła córeczkę do stołu zawołała resztę rodziny i razem zaczęli malować jajka, które mama wcześniej ugotowała. Dziewczynce to zajęcie bardzo się podobało, i chciała malować je przez cały dzień. Ale w pewnym momencie tata ściągną z szafy koszyk i postawił go na stole

I powiedział: najwyĹźsza pora przygotować święconkę i pójść z nią do kościoła. Ania popatrzyła się na tatę ze zdziwieniem i pomyślała co to jest ta święconka. .. a wy jak myślicie co to jest święconka?

Odpowiadanie na pytania dotyczące tekstu np.,

• Co to jest święconka?
• Gdzie się chodzi ze święconką, z kim powinniśmy iść?
• Co robili domownicy?
• Jak myślicie do czego się przygotowywali?
• Zabawa: pieczenie mazurka – do melodii (KLANZA).

3. Wkładanie do  koszyka rzeczy, potrzebnych do święconki, na podstawie własnych doświadczeń dzieci.

• Przeliczanie ile pisanek zostało włoĹźonych, pokazywanie odpowiedniej liczby paluszków,
• Malowanie w powietrzu, na dywanie pisanek.

5. ​​Odpowiedzi na pytania dotyczące obchodzenia świąt w rodzinnym gronie, jak pomagają swoim bliskim, kto powinien uczestniczyć w wielkanocnym śniadaniu.

Scenariusz

zajęć prowadzonych w grupie 3-4 latków

Temat: Wielkanocne zwyczaje

Cel główny:

• Zachęcanie i wdraĹźanie dzieci do poznawania tradycji Świąt Wielkanocnych

Cele ogólne:

1. Poznanie tradycji i zwyczajów związanych ze Świętami Wielkanocnymi
2. Kształcenie umiejętności globalnego czytania wyrazów
3. Kształcenie umiejętności dzielenia słowa na wyrazy
4. Kształcenie umiejętności liczenia w zakresie dostępnym dziecku
5. Kształcenie umiejętności odczytywania kodów i pracy wg określonych kodów
6. Przestrzeganie zasad i reguł obowiązujących w grupie

Cele szczegółowe (operacyjne):

• Zna tradycje i zwyczaje wielkanocne
• Globalnie czyta wyrazy
• Dzieli słowo na sylaby
• Liczy w zakresie dostępnym dla siebie
• Odczytuje kody, pracuje wg nich
• Aktywnie uczestniczy w przebiegu zajęcia

Obszary edukacyjne:

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania (Ob. 14 ppwp).

Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną (Ob. 13 ppwp).

Wspieranie dzieci w rozwoju czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu  i rozumieniu siebie i swojego otoczenia (Ob. 4 ppwp).

Wychowanie przez sztukę (Ob. 8 ppwp).

Przebieg zajęcia:

1.Powitanka rymowanka

„Mało nas, mało nas
chodĹşcie do nas wszyscy wraz.
Krok do przodu i krok w tył,
Ĺźeby dzień wesoły był”.

2.„Wielkanocne zwyczaje”. Rozmowa z dziećmi w oparciu o wiersz D. Gellner „Wielkanocne kolory”, ilustracje i własne doświadczenia.

„Wielkanocne kolory”

Na wielkanocnym stole

kolor się miesza z kolorem.

Śmieją się z każdej strony

owsa wstążki zielone,

bazie, srebrne jak deszczyk ...

I co jeszcze ?

Przy obrusie biała falbanka,

zloty dzwonek baranka

i tysiąc róĹźnych kolorów

na świątecznych pisankach !

3.Co pasuje do Świąt Wielkanocnych?

N. przygotowuje róĹźnorodne rekwizyty związane ze Świętami Wielkanocnymi i BoĹźego Narodzenia: koszyk, pisanki, palmę, baranka, bombki, łańcuch, sylwetę choinki. Dz. Wybierają te, które pasują do zbliĹźających się Świąt Wielkanocnych i próbują uzasadnić odpowiedĹş.

4.„Pisanki” – zabawa ruchowa przy piosence „Piosenka wielkanocna” (sł. A. Galica, muz. T. Pabisiak, „Zabawy muzyczne 4-latków”).

Dz. otrzymują wycięte z kartonu dwie sylwety pisanek. Trzymając je w ręku poruszają się w dowolny sposób po sali w rytmie granym na trójkącie. Gdy usłyszą piosenkę siadają skrzyĹźnie i palcem obrysowują sylwety pisanek leżących na podłodze.

5.„Wielkanocne symbole”. Dzielenie słów: jajko, baranek, palma, pisanka na sylaby. Globalne czytanie wyrazów, próby podpisywania ilustracji.

6.„Kura znosi jajko” – zabawa ruchowa z elementami liczenia.

Dz. poruszają się w rytmie podanym przez N. Na przerwę w muzyce N. rzuca kostką do gry, mówiąc KURA ZNOSI JAJKA. ILE ICH ZNIOSŁA? Dz. liczą i podają liczbę oczek, a potem tyle razy mówią KO. N. odgina kolejne palce, kontrolując wykonanie zadania.

7.„Zajączki” – zabawa paluszkowa

Pięć zajączków małych kica na polanie.

Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie?

Pięć zajączków małych kica na polanie.

Gdy się dwa schowają. Ile tu zostanie?

Pięć zajączków małych kica na polanie.

Gdy się trzy schowają ile tu zostanie?

Pięć zajączków małych kica na polanie.

Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie?

Pięć zajączków małych kica na polanie.

Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie?

Pięć zajączków małych juĹź do mamy kica.

Kocha je ogromnie mama zajęczyca zaplata palce obu dłoni i lekko kołysze splecionymi dłońmi.

8.Praca indywidualna – „Pisanka”. Zamiana kolorów wg kodu. Dobrze wykonane zadanie    nagradzane jest kolorową pieczątką.

      9.Zakończenie – ocena zachowania i aktywności dzieci podczas zajęcia.

„KRASZANKI – DRAPANKI”

Przy tej okazji moĹźecie z dziećmi omówić róĹźnice i nazwy wielkanocnych jaj.

Większość z nas wielkanocne jajka nazywa „pisankami”, ale jak się okazuje to co czasami nazywamy pisanką w rzeczywistości nosi inną nazwę. Warto zaznaczyć, Ĺźe „pisanka” jest to zwyczajowa nazwa jajek, które zdobimy na Wielkanoc. Zatem wyróĹźniamy następujące rodzaje pisanek:

• drapanki, które powstają poprzez wydrapywanie na wcześniej zabarwionych jajakach róĹźnych wzorków,
• kraszanki powstają przez gotowanie jajka w wywarze barwnym, dawniej uzyskiwanym wyłącznie ze składników naturalnych,
• pisanki mają róĹźnobarwne desenie. Powstają przez rysowanie (dawniej: pisanie) na skorupce gorącym roztopionym woskiem, a następnie zanurzenie jajka w barwniku.
• oklejanki lub teĹź naklejanki przyozdobione sitowiem, płatkami, skrawkami kolorowego, błyszczącego papieru, tkaniny, równieĹź nicią lub włóczką wełnianą itp.
• nalepianki powstają przede wszystkim  przez ozdabianie skorupki jajka róĹźnobarwnymi wycinankami z papieru.
• aĹźurki są wykonywane z wydmuszek..

Zachęcam do zasiania zboĹźa i rzeĹźuchy. Obserwowanie wzrostu roślin wspólnie z dziećmi.

ZAPRASZAM DO WSPÓLNEJ ZABAWY

DRODZY RODZICE A TERAZ COS WYJĄTKOWEGO DLA PAŃSTWA I WASZYCH DZIECI. ŻYCZĘ WSPANIAŁEJ ZABAWY

Sytuacja, w której się znaleĹşliśmy jest dosyć uciążliwa biorąc pod uwagę fakt, Ĺźe dzieci w domu po prostu się juĹź nudzą… Nie tylko dzieci pozostały w swoich domach, ale równieĹź małe Bazgrołki, które postanowiły zaprosić dzieci do wspólnych zabaw i wyzwań.

Klikni, aby zobaczyć projekt

Drodzy rodzice! NIE ZAPOMINAJMY O CZYTANIU KSIĄŻECZEK  NASZYM POCIECHOM.

Kilka słów o czytaniu

Autor: Jadwiga Baniak

STARAJMY SIĘ RÓWNIEĹť JAK NAJWIĘCE PRZEBYWAĆ Z DZIECMI NA POWIETRZU

Dzieci zawsze chętnie bawią się na zewnątrz – niewaĹźne, czy za oknem praĹźy słońce, leje jak z cebra, czy prószy śnieg. Czasem jednak brakuje juĹź pomysłów – bo jak długo moĹźna bawić się w ganianego czy chowanego. Kiedy maluchy się poddają i z nudów chcą wrócić do domu, do akcji powinni wkroczyć rodzice. Dzieciaki kaĹźdego dnia chcą coś odkrywać, szukają nowych doznań i oczekują, by mama i tata pomogli im zaspokoić te potrzeby. A oto kilka przykładów.

Przykłady zabaw - kilknij, aby otworzyć

KOCHANI RODZICE!

Radosne Święta Wielkanocne to czas odrodzenia, to wtedy budzi się do życia przyroda. Wiosna topi zimowe śniegi i sprawia, że możemy na dnie szafy schować płaszcze i ciepłe okrycia. Wszystko to razem napawa nas optymizmem i napełnia nową nadzieją.

W tym wesołym czasie nie moĹźemy zapominać o naszych bliskich. O rodzinie, z którą powinniśmy spędzić te szczególne dni i przyjaciołach, których mamy w sercach.

  „Niech radosne Alleluja będzie dla Was ostoją zwycięskiej miłości i niezłomnej wiary.
Niech pogoda ducha towarzyszy Wam w trudzie kaĹźdego dnia, a radość serca w czasie zasłuĹźonego odpoczynku.”

„Z okazji zbliĹźających się Świąt Wielkanocnych składam najserdeczniejsze Ĺźyczenia: duĹźo zdrowia, radości, smacznego jajka, mokrego dyngusa, mnóstwo wiosennego słońca oraz samych sukcesów.”

Drodzy Rodzice!

W związku z przerwą w regularnych zajęciach szkolnych, spowodowanych zagroĹźeniem epidemicznym  przesyłam Państwu poglądowe scenariusze zajęć oraz materiały pomocnicze, które mogą Państwo wykorzystać w zajęciach domowych z dziećmi.

Zaznaczam, Ĺźe są to materiały zaadoptowane z innych Ĺşródeł, i są do wykorzystania dla chętnych.

Wiosna tuĹź tuĹź - Scenariusz zajęć dydaktycznych w grupie 3 latków

Cele ogólne:                           
- Zapoznanie dzieci z nadchodząca porą roku – wiosna.
- Wspieranie i pobudzanie podstawowych funkcji psychicznych uczestniczących w procesie elementarnej nauki czytania

Cele operacyjne:
- Odnajduje w sali wizytówkę ze swoim imieniem;
- Ustala imiona dzieci nieobecnych;
- Uważnie słucha wiersza recytowanego przez nauczycielkę;
- Wie jaka pora roku nadchodzi;
- Odszukuje na swojej wizytówce litery wskazane przez nauczyciela w wyrazie wiosna;
- Odnajduje krzesełko ze swoją wizytówką;
- Potrafi kartkom z symbolami zjawisk pogody przyporządkować umówiony dĹşwięk;
- Potrafi naśladować deszcz stukając palcami o gazetę;
- Śpiewa piosenkę i ilustruje ruchem jej treść;
- Układa swoje imię z pociętych liter wg wzoru.

Przebieg:
1. Powitanie przy piosence „Wszyscy są”

2. Zabawy z wizytówkami stałymi
a. sprawdzenie obecności dzieci – nauczycielka czyta imiona dzieci a one ustawiają się w róĹźnych miejscach sali w zaleĹźności od połoĹźenia wizytówek
b. ustalenie kogo brakuje – dzieci odczytują imiona z wizytówek pod którymi nie ma nikogo.

3. Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza I. Salach pt. „Kto to”
Powiedzcie mi dzieci
Co to jest za Pani:
Trawa rośnie, słonko świeci,
Ptaszek śpiewa dla niej?
Kto przychodzi do nas
O tej porze roku?
Jest pachnąca i radosna.
Czy wiesz kto to?

4. Rozmowa nt. wiersza przy tablicy tematycznej.

5. Zaprezentowanie napisu wiosna – odnajdywanie na swoich wizytówkach liter wskazywanych przez nauczycielkę w wyrazie wiosna.

6. Zabawa „Zaczarowane krzesełka” wg metody I. Majchrzak.

7. „Słońce, wiatr i deszcz” zabawa przyporządkowująca kartkom z symbolami odpowiednie dĹşwięki,
a. słońce – ach
b. wiatr – hu, hu, hu
c. deszcz – kap, kap, kap
d. grzmot – bum

8. „Świeci słonko – pada deszczyk” – zabawa ruchowa.
9. „Wiatr porozrzucał nasze imiona” zabawa wg metody I. Majchrzak.
10.  „Pada deszczyk” zabawa naśladowcza przy piosence z wykorzystaniem gazet, dzieci stukając palcami naśladują padający deszcz.
11. „Wiosenny wiatr”- dmuchanie na gazety, ćwiczenia oddechowe.
12. Zabawy z paskami imion – układanie swojego imienia z pociętych liter wg wzoru, niektóre dzieci bez wzoru.

Wiosna tuĹź tuĹź - Scenariusz zajęć dydaktycznych w grupie 3 latków

 „Niespodzianki Pani Wiosny” – zabawy i ćwiczenia rozwijające pamięć, koncentrację uwagi, spostrzegawczość i sprawność manualną.

FORMA: zespołowa, indywidualna

CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
- dostrzega zmiany zachodzące w przyrodzie w związku ze zmianą pory roku,
- nazywa pierwsze wiosenne kwiaty, ptaki i zwierzęta (krokus, bocian, żaba),
- globalnie odczytuje poznane wyrazy w oparciu o metodę I. Majchrzak,
- rozpoznaje odgłosy owadów, ptaków, zwierząt odtwarzanych z taśmy - magnetofonowej i naśladuje je własnym głosem,
- wyraża muzykę ruchem,
- doskonali sprawność manualną

METODY:
- słowne – słuchanie listu od Pani Wiosny, rozmowa,
- czynne – zadania stawiane do wykonania,
- aktywizujące – metoda I. Majchrzak, M. Frostig

POMOCE: obrazki przedstawiające krokusa, bociana, Ĺźabę, słoneczko, napisy do obrazków, drzewo wykonane z kartonu i suchych gałęzi a na nim zielone listki jako pączki, oraz trzy rozwinięte w wielkości mały, większy, największy, list od Pani Wiosny, magnetofon z odtwarzaczem CD, nagrania odgłosów bociana, Ĺźaby, pszczół, ptaków, muzyka do zabawy „Taniec kwiatów”, karty pracy dla kaĹźdego dziecka, opaski na głowę

PRZEBIEG:

1. Powitanie w kole piosenką „Witaj, witaj, jak się masz?
Jak się masz?
Wszyscy cię witamy,
Wszyscy cię witamy,
BądĹş wśród nas!
BądĹş wśród nas!

2. Zabawa dydaktyczna „Czyje to ślady?”
Dzieci rozglądają się po sali, po chwili odnajdują ślady które doprowadzają je do obrazków przedstawiających symbole wiosny (bociana, Ĺźabę, krokusa, słońce), oraz kartkę z listem od Pani Wiosny.

3. Przypięcie odnalezionych obrazków do tablicy, krótka rozmowa na temat znanych dzieciom oznak wiosny a następnie odczytanie listu:
„Dzień dobry! To ja Wiosna. Bardzo chciałam być dzisiaj tu z Wami, musiałam jednak odwiedzić jeszcze inne miejsca, które odwiedzam o tej porze roku. Zostawiłam Wam liściki z niespodziankami. Jeśli lubicie niespodzianki to napewno będziecie się dobrze bawić. Ściskam Was serdecznie. Pani Wiosna.

4. Omówienie wyglądu drzewka, odnalezienie pierwszej niespodzianki i spełnienie prośby Pani Wiosny. Zabawa „Dopasuj wyraz” – dzieci siedzą w kole na dywanie, nauczycielka rozkłada w środku koła karteczki z wyrazami, kaĹźde dziecko wybiera jeden wyraz i dopasowuje go do obrazka.

5. Zabawa dĹşwiękonaśladowcza „Czyj to głos?” -  dzieci wysłuchują odgłosów odtwarzanych z taśmy magnetofonowej, rozpoznają je i nazywają zwierzęta, ptaki, owady, które wydają te dĹşwięki a następnie głosem je naśladują.

6. Zabawa ruchowa „Taniec kwiatów” – do muzyki dzieci „kwiatuszki” początkowo śpią w nasionku, następnie powoli rozwijają się, podnoszą do góry, kiedy muzyka staje się trochę Ĺźywsza „kwiatuszki” całkiem rozwinięte rozpoczynają swój wiosenny taniec.

7. Następna niespodzianka pani wiosny – praca indywidualna przy stolikach. Zadania dostosowane do poziomu rozwoju dziecka:
„Rysuj  po śladzie” – słoneczko,
„Połącz kropki” – Ĺźabka,
„ZaprowadĹş bociana do Ĺźabki” – rysowanie linii ciągłej na ograniczonym polu

8. Trzecia niespodzianka Pani Wiosny – zapoznanie dzieci z kalendarzem pogody, ze sposobem zaznaczania codziennego stanu pogody, umieszczenie go w wyznaczonym wspólnie z dziećmi miejscu.

Scenariusz zajęć plastycznych dla 3 -4 latków

TEMAT: Krokusy

CEL OGÓLNY:
•   poznanie nowej techniki plastycznej
•   Wypełnianie konturu krokusa farbą plakatową przy pomocy korka.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
•   rozpoznaje kolor Ĺźółty pośród innych kolorów
•   wypełnia kontur farbą przy pomocy korka
•   wie, Ĺźe krokusy to jedne z kwiatów, które pojawiają się wczesną wiosną
POMOCE: farby plakatowe, kartki z konturem krokusa, korki

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

Nauczycielka wcześniej przygotowuje warsztat pracy (obrusy, farby, korki, kartki z szablonami krokusa).

1. Rozmowa z dziećmi na temat pierwszych oznak wiosny. Umieszczenie na tablicy zdjęcia, ilustracji przedstawiających krokusy. Można przynieść krokusa w doniczce.

2. Wyszukiwanie przedmiotów w sali w kolorze Ĺźółtym.

3. Omówienie sposobu wykonania pracy:
•   demonstracja sposobu przenoszenia farby przy pomocy korka
•   wypełnianie wnętrza konturu
•   wypełnianie płatków kolorem Ĺźółtym oraz fioletowym

4. Założenie ubrań ochronnych, zajęcie miejsc przy stolikach, wykonanie prac.

5. Zabawa ruchowa Kolorowe obręcze. W sali rozłoĹźone obręcze w róĹźnych kolorach (ilość dowolna). Między nimi obręcze w kolorze Ĺźółtym w ilości dzieci. Prowadząca potrząsa tamburynem.

Dzieci biegają między obręczami. Kiedy tamburyno milknie, dzieci zatrzymują się.

Prowadząca wymienia nazwę któregoś z kolorów. Dzieci reagują jedynie na słowo "Ĺźółty" - wtedy zajmują miejsca w Ĺźółtych obręczach i wykonują obrót w dowolnym kierunku.

Zachęcam równieĹź do ćwiczeń fizycznych z dziećmi

Zestaw zabaw i ćwiczeń gimnastycznych

1.Marsz po okręgu koła.2. Pada deszcz - zabawa orientacyjno - porządkowa.
KaĹźde dziecko zajmuje miejsce w obręczy. Obręcze rozłoĹźone w dowolnych miejscach, w równych odległościach między sobą. Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach między obręczami. Na hasło "pada deszcz" - zajmują miejsca w obręczach. Stają nieruchomo pozostając w takiej pozycji przez kilka sekund.

3. Szukamy grzybów - ćwiczenie duĹźych grup mięśniowych.
Obręcze to "drzewa". Dzieci chodzą między "drzewami" i "szukają grzybów". Wykonują skłony, przysiady i ponownie maszerują.

4. W tunelu - ćwiczenie z elementem czworakowania.
Nauczycielka trzyma jedną ręką obręcz "tunel". Dzieci zachowując równe odległości między sobą, kolejno na czworakach przechodzą przez "tunel". NaleĹźy zwrócić uwagę na dłonie, które podczas ćwiczenia mają przylegać do podłoĹźa.

5. Wichura i drzewa - ćwiczenia tułowia.
Dzieci zajmują miejsca w obręczach. Są "drzewami". Na hasło "wichura", wykonują skłony, wykonują skręty tułowia i zataczają rękami łuki.

6. KałuĹźa - ćwiczenie z elementem równowagi.
Obręcze leżą w niewielkiej odległości od siebie, tworząc wąskie przejścia. Dzieci chodzą między "kałużami", tak aby do nich nie wpaść.

7. Skok do kałuży - zabawa skoczna
Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach między obręczami. Na hasło "wskakuj do kałuĹźy" - wykonują skok obunóĹź do obręczy.

Wspólna nauka wiersza moĹźe być fajną rozrywką

Proszę równieĹź o czytanie waszym pociechom. Oto krótki artykuł o znaczeniu bajek i baśni w Ĺźyciu dziecka.

Terapeutyczne znaczenie bajek i baśni - czyli "dlaczego warto czytać dzieciom"?

Na podstawie książki M. Molicka: Bajkoterapia "o lękach dzieci i nowej metodzie terapii"

Według Marii Molickiej autorki metody "baśnioterapia" - bajka jest magicznym lustrem pozwalającym dziecku inaczej spojrzeć na to, co wydaje się trudne i nie do pokonania.

Bajka potrafi poruszyć serca, wywołuje emocje, tłumaczy to, co niewytłumaczalne i trudne. Baśniowa czarodziejska rzeczywistość jest przyjemnym środowiskiem rozwijającym wyobraźnię. Dzięki bajkom i baśniom dziecko poznaje także język literacki, zapoznaje się z jego bogactwem i nabywa umiejętność poprawnego wysławiania się.

Bajki wprowadzają dzieci w wieku przedszkolnym w świat roślin, zwierząt oraz ludzi z ich typowymi cechami i przywarami (na przykład bajki Ezopa). Ukazują im wzorce osobowe, prototypowe postacie dobra i zła. W bajkach dziecko zaczyna spostrzegać ludzkie zachowania oraz ich konsekwencje. Dowiaduje się, jakie wartości są cenione, za co spotyka nagroda lub kara. Poznaje abstrakcyjne pojęcia takie jak: dobro, zło, sprawiedliwość, miłość, przyjaźń i wiele innych. W baśni dziecko odnajduje jednoznaczny podział na dobre, złe, białe, czarne. Ceni się w baśniach dobroć, pracowitość, odwagę, a potępia: chciwość, skąpstwo, tchórzostwo, lenistwo i co najwaĹźniejsze - dobro zawsze zwycięża! Dzięki bajkom dzieci uczą się wraĹźliwości, empatii oraz zachowań prospołecznych. Baśń uczy optymizmu, zachęca do walki z przeciwnościami dostarcza pozytywnych wzorców. A oto kilka przykładów:

•   wyrabianie Ĺźyczliwości, wzajemnej pomocy, podkreślanie dobroci wobec innych, wraĹźliwości na krzywdę innych. M. Konopnicka: O krasnoludkach i sierotce Marysi

•   szacunek dla przyrody, świadomość niesienia pomocy zwierzętom: M.Kownacka: Rogaś z Doliny Roztoki

•   zrozumienie, uświadomienie, Ĺźe pycha i chciwość nie popłaca: Aleksander Puszkin: Bajka o rybaku i złotej rybce

•   uświadomienie, Ĺźe dobroć, skromność i posłuszeństwo rodzicom są waĹźnymi wartościami i są nagradzane. J. Brzechwa: Wiersze, Bajki samograjki: Bracia Grimm: Jaś i Małgosia, Kopciuszek

•   pielęgnowanie przyjaĹşni, nie uleganie złym wpływom J. Ch. Andersen: Królowa śniegu, oraz Piękna i Bestia, Król lew.

Oprócz niezaprzeczalnych walorów kształcących i wychowujących, bajki i baśnie mają równieĹź znaczenie terapeutyczne. ZauwaĹźono, Ĺźe silnie oddziaływują na emocje, bo mówią o sytuacjach trudnych z którymi dziecko spotyka się na co dzień. Pokazują sposoby zachowania się, uczą samodzielnego rozwiązywania problemów. PrzybliĹźają obcy, czasem nieznany, pełen zagroĹźeń i niebezpieczeństw świat ludzi dorosłych, w którym dziecko musi się dopiero nauczyć Ĺźyć. Baśnie ukazują problemy Ĺźycia w sposób prosty i zwarty. Znajdziemy tu odbicie niemal wszystkich dziecięcych tęsknot i problemów, części przygód i wędrówki poza dom rodzinny, obaw, lęków i zawodów. Często spotykane są w tych opowiadaniach motywy bliskie dzieciom, uczucia rodzinne, miłość do matki, ojca, róĹźny stosunek do rodzeństwa. Wszystko to dzieje się w atmosferze "cudowności", magii, fantazji tak bliskich dziecku. W dziecięcej literaturze pojawiają się prawdziwe problemy jak: śmierć - Dziewczynka z zapałkami, porzucenie - "Jaś i Małgosia". Dzięki tym bajkom dziecko spotyka się z tymi problemami w bezpiecznych warunkach, w ramionach mamy. Słuchając baśni dziecko identyfikuje się z postaciami bohaterów, odnajduje uczucia podobne do własnych, czuje, Ĺźe pokonanie trudności jest moĹźliwe. Dzieci w wieku przedszkolnym przeĹźywają róĹźnego rodzaju lęki, obawy oraz pierwsze stresy na przykład: rozstanie z mamą, przedszkolny debiut, pierwsze przyjaĹşnie, konflikty. KaĹźde dziecko, nawet najszczęśliwsze, mające poczucie bezpieczeństwa i miłości musi przejść przez okres intensywnego lęku, gniewu, buntu i poczucia odosobnienia, jest to całkowicie naturalne i poniekąd potrzebne. Dzieje się tak dlatego, Ĺźe nikt nie moĹźe wykonać za niego tych zadań. Dziecko samodzielnie musi nabyć pewne umiejętności i kompetencje. Bajki pozwalają bez lęku spojrzeć na swoje problemy i uczą jak pomagać sobie samemu w trudnych sytuacjach. Poszerzają wiedzę dziecka o inne wzory dotąd nie znane.

A zatem w dzisiejszych, jakĹźe trudnych nie tylko dla nas dorosłych, ale równieĹź dla dzieci czasach musimy dopasowywać się do nowych trudnych zadań oraz odnajdywać skuteczne sposoby radzenia sobie z nimi. Jednym z tych sposobów jest terapia przez literaturę. W dobie komputerów i telewizji nie sposób dostrzec szansy, jaką jest kontakt z dzieckiem poprzez książkę, która buduje zaufanie, zrozumienie i poczucie bezpieczeństwa dziecka, uwraĹźliwia go na dobro i piękno, daje mu wsparcie, stymuluje rozwój oraz umoĹźliwia poznanie rzeczy cudownych i własnych motywów działania.

 Poniżę podaję państwu kilka technik plastycznych do zabawy z dzieckiem

Malowanie na chusteczkach higienicznych

Chusteczkę higieniczną rozkładamy na kartce. Delikatnie pokrywamy ją farbą przy pomocy dowolnego narzędzia malarskiego: wypełnionego balonika, wacika, gałganka, miękkiego pędzla. NaleĹźy uwaĹźać aby nie rozerwać chusteczki. Po wyschnięciu delikatnie odrywamy chusteczkę od kartki i naklejamy ją na inną kartkę w dowolnym kolorze. Brzegi kartki zawijamy na szerokość jednego centymetra. W ten sposób powstanie ramka obrazka. Na tak przygotowanej chusteczce naklejamy dowolne, przygotowane wcześniej elementy z kolorowego papieru lub innego materiału.

Podczas malowania chusteczki, przenikająca przez nią farba pokrywa znajdującą się pod spodem kartkę. Tworzy na niej ciekawe wzory odbite przez chusteczkę - można ją wykorzystać jako tło do innej pracy plastycznej.

Kulki z bibuły

Z karbowanej bibuły wycinamy paski o szerokości 1 centymetra. Odrywamy kawałki bibuły a następnie palcami formujemy z nich kulki które umieszczamy w przygotowanych wcześniej pojemnikach (w kaĹźdym pojemniku inny kolor). Przygotowany szablon pokrywamy klejem, następnie wypełniamy powierzchnię kulkami o odpowiednich kolorach.

Drukowanie stemplem

Technika stemplowania - polega na odbijaniu stempli o róĹźnych wzorach na papierze lub innym materiale. Technika ta daje moĹźliwość wykonania szlaczków prostych, poprzez stosowanie jednego wzoru lub szlaczków złoĹźonych z kilku występujących rytmicznie wzorów. Metodę stemplowania moĹźna wykorzystać takĹźe podczas tworzenia złoĹźonych kompozycji mozaikowych.

Do stemplowania moĹźna wykorzystać róĹźne nietypowe przedmioty: gumki recepturki, gumki frotki, korki, balony nadmuchane niewielką ilością powietrza lub wypełnione róĹźnymi materiałami (mąką, solą, mąką ziemniaczaną itp.), zgniecioną gazetę lub gałganki, obręcze po taśmach klejących, nakrętki, wieczka ciekawie wytłaczane.

Metoda paluszkowa jest rodzajem stemplowania palcami, polega na delikatnym zanurzeniu "poduszki" palca w farbie plakatowej, a następnie na przeniesieniu farby na papier. W zaleĹźności od siły nacisku, odbitki będą słabsze lub bardziej wyraziste. Podczas tworzenia pracy moĹźna wykorzystać kilka kolorów, pamiętając podczas zmiany farby o oczyszczeniu palca z farby wcześniej stosowanej.

Podobnie jak metoda paluszkowa, rodzajem stemplowania jest równieĹź odbijanie stóp i dłoni: na białych lub kolorowych kartkach papieru odbijamy stopy i dłonie. Następnie tworzymy z nich kompozycje, uzupełniając je przy pomocy pędzla farbami plakatowymi.

przykłady przedmiotów, które moĹźna wykorzystać jako stemple

Drodzy rodzice nie zapominajmy równieĹź o aktywności fizycznej na świeĹźym powietrzu.

Aktywność ruchowa musi być obecna w Ĺźyciu kaĹźdego człowieka. Wspomaga ona rozwój organizmu, stymuluje go, rozwija umiejętności, zwiększa odporność oraz przynosi ogólne odprężenie i radość. Aktywność fizyczną moĹźna potraktować jako zabawę z bliskimi. Jest ona bardzo waĹźna, poniewaĹź buduje silne więzi i sprawia, Ĺźe rodzina lepiej funkcjonuje.

Co zatem robić z dzieckiem na zewnątrz?

Na szczęście, od paru lat prawie na kaĹźdym osiedlu, przy kaĹźdej szkole powstają place zabaw, na które maluchy uwielbiają chodzić. Okres od urodzenia do 6. roku Ĺźycia charakteryzują się ogromną ruchliwością dzieci.

Maluchy od 1 do 3 lat będą bardziej zainteresowane zabawą w piaskownicy, lepieniem babek z piasku, bujaniem się na huśtawce, zbieraniem patyczków lub roślin bądĹş toczeniem piłki. W tym wieku kaĹźda aktywność fizyczna jest czymś niesamowitym i nowym, dlatego teĹź staraj się wychodzić z dzieckiem na zewnątrz i od najmłodszych lat pokazywać mu świat. W zaleĹźności od pogody, w ciepłe dni moĹźesz pozwolić mu na bieganie boso po trawce. Za to w chłodne dni najlepszym rozwiązaniem będą spacery, skakanie w kaloszach po kałuĹźach czy puszczanie statków.

Dzieci w wieku przedszkolnym potrzebują duĹźo zabaw, w których będą mogły się wyszaleć i wybiegać. Dlatego teĹź propozycją jest na pewno berek, wyścigi, gra w piłkę czy skoki w dal. W czasie zabaw bardzo istotne są określone role. Pomagają one dzieciom w poznaniu atrybutów związanych z nimi. MoĹźna pobawić się w sklep, gdzie wykorzystamy dobrodziejstwa podwórka (piasek, kamienie, patyczki czy listki). MoĹźna równieĹź zaproponować zabawę w dom czy szkołę, ale moĹźe być ona utrudniona, gdy będą w niej uczestniczyły tylko 2-3 osoby. Warto równieĹź pokazać dziecku zabawę w ciepło-zimno.

ZACHĘCAM DO  WSPÓLNEJ NAUKI I ZABAWY. WSZYSTKIM ĹťYCZĘ DUĹťO ZDROWIA A NAM I DZIECIOM SZYBKIEGO POWROTU DO SZKOŁY.

Wspólny czas – dla dziecka równie waĹźny jak poczucie bezpieczeństwa

     W niejednym pokoju dziecięcym moĹźna zobaczyć, jak duĹźo obecnie dzieci mają zabawek. Co chwilę pojawia się pomysł na to, czym mogłyby się bawić nasze maluchy. Z obserwacji jednak wiemy, Ĺźe większość zabawek zajmuje dzieci jedynie na moment, i to krótszy, niĹź oczekują rodzice. Gdy zbliĹźają się urodziny, Dzień Dziecka czy inny waĹźny do uczczenia moment, rodzice zastanawiają się, jaki prezent będzie trafiony, czyli wniesie w Ĺźycie małego człowieka wartość, sprawi mu radość, a jednocześnie nie będzie kolejną zabawką na pięć minut? A gdyby tak podarować dzieciom w prezencie CZAS? Czas jest jednym z cenniejszych zasobów, stale go nam brakuje, gdzieś się spieszymy, a niektóre waĹźne sprawy odkładamy na póĹşniej. Mamy wiele ról, obowiązków, zainteresowań i innych zobowiązań. Co wybrać? Nie przedstawimy ani patentu na zwiększenie ilości czasu, ani skuteczne dokonywanie wyborów. Zachęcamy natomiast, by zatrzymać się na chwilę i spokojnie popatrzeć na codzienne wybory i ich rezultaty w krótszej i dłuĹźszej perspektywie.

Warto szczerze spytać siebie

Znajdź spokojniejszy moment i odpowiedz sobie na kilka pytań:

• Jaką relację chcę zbudować ze swoim dzieckiem?
• Jak teraz spędzam z nim czas?
• Jak chcę spędzać wspólne momenty za 20, a moĹźe 30 lat
• O czym chcę rozmawiać lub co wspólnie robić, gdy moje dziecko będzie juĹź dorosłe?
• Jak na co dzień dbam o to, by relacja z moim dzieckiem była taka, o jakiej marzę?

Podoba nam się porównanie rodzicielstwa do pakowania walizki: to, co teraz włoĹźymy, wyjmiemy z niej w przyszłości. Budowanie relacji to proces bardzo indywidualny, a jednocześnie wymaga systematycznych działań i rodzinnego czasu spędzonego wspólnie.

Wszystkie dzieci na całym świecie potrzebują uniwersalnych jakości w relacji z bliskimi. Potrzebują bezwarunkowej akceptacji, bezpieczeństwa, relacji opartej na wzajemnym szacunku i zaufaniu, a takĹźe słów, które pomagają mu poznawać i rozwijać wewnętrzny potencjał. Potrzebują wspólnie spędzanego czasu.

Wspólny czas

Ĺťadna zabawka nie zastąpi tych jakości. Nie mamy na myśli konieczności przeznaczania wielu godzin na wspólne zabawy. Zobowiązania zawodowe lub inne obowiązki często zostawiają rodzicom naprawdę niewiele czasu na Ĺźycie rodzinne. A w Ĺźyciu rodzinnym nie chodzi o liczbę wspólnie spędzonych godzin, lecz o to, co w tym czasie robimy, co jeszcze moglibyśmy zrobić w przyszłości, a takĹźe o to, czy na pewno jest to nasz wspólny czas.

Nie da się jednoznacznie powiedzieć „zamień ilość (bo nie masz czasu) na jakość i wszystko będzie dobrze”. DuĹźo zaleĹźy od naszych upodobań, cech, od rodzica i charakteru dziecka: ile potrzebujemy czasu, by się otworzyć na zabawę, rozmowę, na drugą osobę, jak dużą mamy łatwość w wymyślaniu zabaw oraz na jakim obecnie etapie rozwojowym jest dziecko.

Pomysłów na wspólną zabawę rodzica i dziecka moĹźe być naprawdę wiele. To rodzice wiedzą najlepiej, jaka wspólna aktywność najlepiej odpowiada upodobaniom ich oraz ich dzieci.

Na koniec cytat z Michela Quoista: „Dzieci bardziej niĹź inni potrzebują mieć zupełną pewność, Ĺźe są kochane przez tych, którzy mówią, Ĺźe je kochają”. A co daje większą pewność bycia kochanym i waĹźnym niĹź dobrze spędzony wspólnie czas?

zielnika – czasem i dorośli potrzebują się doszkolić z botaniki, a w internecie  Dla tych, którzy zastanawiają się nad sposobami wspólnego spędzania czasu, spieszymy                           z pomysłami:

• gry, np. gry planszowe – jest ich naprawdę wiele, a niektóre są kooperacyjne, czyli uczestnicy gry tworzą druĹźynę i mają wspólne zadanie, a nie rywalizują między sobą,
• zabawy plastyczne, np. lepienie z gliny czy plasteliny albo zabawa masą solną z dodatkiem przypraw kuchennych – zawsze jest duĹźo śmiechu i ogrom zapachów: od kawy przez pieprz, majeranek do rozmarynu,
• zabawy w terenie: wycieczki rowerowe, podchody, robienie moĹźna znaleźć wszystkie rośliny, które spotykamy na drodze,
• czytanie książek, wspólne pisanie opowiadań,
• wspólne gotowanie,
• wspólne rysowanie – zacznij jakiś kształt i poproś dziecko, aby dokończyło rysunek, i na odwrót,
• wspólne nic nierobienie i leniuchowanie – ot, choćby leĹźenie na trawie i obserwowanie obłoków.

 p. Sylwia Kublik

Wychowawca Przedszkola